[08:08] Dagboek van Etty Hillesum staat centraal in een lezing in de Stefanuskerk in Beilen

Het dagboek van Etty Hillesum „Het verstoorde leven” staat centraal in een lezing op 27 april in de Stefanuskerk in Beilen. Ds. Peter van de Peppel geeft een kijkje in haar leven.

https://dvhn.nl/drenthe/midden-drenthe/Dagboek-van-Etty-Hillesum-staat-centraal-in-een-lezing-in-de-Stefanuskerk-in-Beilen-46176564.html

#EttyHillesum #27april #Stefanuskerk #Beilen #PetervandePeppel

17 marzo [1941], lunedì, le dieci e mezzo di sera
... Quella forza viene da dentro: è un piccolo centro chiuso in sé nel quale io, a volte, mi rifugio totalmente, quando il mondo esterno mi pare per un attimo troppo rumoroso, ma, per il resto, tutti i miei sensi sono intensamente protesi verso la realtà che mi circonda ... Ma adesso devo fare in modo di dormire abbastanza ... buona notte!

#EttyHillesum, Diario, Adelphi
#giorniraccontati

14 marzo [1941]
... Ho riportato questo brano tanto per scrivere qualcosa che non sia soltanto il fiume del vissuto personale che non si può ancora esprimere a parole: 'der in sich ruhende Mensch' [«chi riposa in se stesso»]. La giornata è stata lunga e piena di vita, interiormente ed esteriormente. E adesso sono stanca e frastornata dentro, il che non è poi così innaturale. E contenta: la vita è ricca e con ciò tralascio ulteriori banalità, buona notte.

#EttyHillesum, Diario
#giorniraccontati

13 marzo 1941
...
«Chi riposa in se stesso non tiene conto del tempo...una vera maturazione non può tener conto del tempo».
Queste parole sono per me di capitale importanza. ...Prima avevo sempre l'incalzante sensazione di non aver mai tempo per nulla, almeno non per le piccole cose della vita, per il dentista o per il parrucchiere, e neanche per fare due passi, e non sempre per gli amici. ...
Adesso ho tempo per tutto, lavoro di più e più intensamente che mai.
...
#EttyHillesum, Diario, Adelphi

[8 marzo 1942] ...
Di sera, le dieci
... Aspettare e ascoltare ed essere paziente; fare le cose di ogni giorno; diventare sempre più me stessa e al tempo stesso un anello nel tutto: e ... né un vivere, nemmeno per un minuto, in modo inconsulto ...

#EttyHillesum, Diario, Adelphi
#giorniraccontati

(Evelyn Dunbar)

Luisteren naar onze innerlijke stem

Op 26 en 27 januari stond de wereld stil bij de herdenking van de bevrijding van het concentratiekamp Auschwitz 80 jaar geleden. Op het terrein van het voormalige kamp Westerbork werden van zondag tot en met maandag via een livestream alle namen van de meer dan 102.000 Nederlandse Holocaust slachtoffers, Joden, Sinti, Roma en homoseksuelen voorgelezen. In Middelburg bezocht ik zondag een indrukwekkende herdenking in de Koorkerk op het Abdijterrein. De bijeenkomst was georganiseerd door het Etty Hillesum Huis, dat gevestigd is in haar geboortehuis te Middelburg, en de Provincie Zeeland. Een alarmerende zin is me bijgebleven: Auschwitz was er niet ineens; woorden en taal gingen eraan vooraf. ‘Als we onze innerlijke demonen niet uitroeien dan projecteren we die op anderen’, lezen we ergens in het dagboek van Etty Hillesum. In het huidige tijdsbestek leven we op het scherpst van de snede.

Tachtig jaar hebben we in West-Europa in vrede geleefd. Sinds de oorlog in Oekraïne is de vrede onder druk komen te staan. Drie jaar duurt deze oorlog die raakt aan de wonden die de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog in onze collectieve ziel hebben achtergelaten. Hij raakt ons in al onze vezels en komt steeds dichterbij, daarbij geholpen door de oproep aan burgers om voorzorgsmaatregelen te nemen voor een mogelijke oorlog.

De wereld is veranderd en vrede in West-Europa is niet meer vanzelfsprekend. Al decennia lang woeden er oorlogen in gebieden ver van ons vandaan, waardoor we ons betrekkelijk veilig konden blijven voelen, zoals in het Midden-Oosten en Afrika die maar blijven voortwoekeren en leiden tot verschrikkingen en ontberingen met enorme aantallen vluchtelingen tot gevolg. De dreiging van onheil gaat ons sinds kort weer heel direct aan. Maar er is geen verschil tussen mensen waar ook ter wereld. We zijn allemaal mensen en overal ter wereld leven we met hetzelfde verlangen naar veiligheid gezondheid, vrede en geluk.

Iedereen reageert verschillend op dreigend onheil en iedereen gaat er ook anders mee om. Er zijn mensen die hun noodpakketten al op orde hebben, gedreven door een mengeling van gevoelens van daadkracht, machteloosheid en angst. Zij hebben hun zaakjes op orde. En er zijn mensen die het groter maken en gehoor geven aan een innerlijke stem. Voor Etty Hillesum, die in 1943 in Auschwitz werd vermoord, was de chaotische tijd waarin ze leefde aanleiding tot een ultiem en nietsontziend zelfonderzoek. De al maar strikter wordende vervolging, de razzia’s en dreigende deportaties van de Joodse bevolking noopten haar tot een vrijwel onmogelijke keuze. Het leidde bij haar tot een radicale overgave en ultieme zelfopoffering, niet door dit in lijdzaamheid te ondergaan, maar als een zelfbewuste daad. Ze nam het besluit om de onzekerheid en het leed niet uit de weg te gaan, maar onvoorwaardelijk solidair te blijven met mensen die geen mogelijkheid hadden om onder te duiken. In dit besluit voelde ze hoe ze door een diepere werkelijkheid werd gevoed en gedragen. Ze begon te bidden: “Als ik bid, bid ik nooit voor mezelf, altijd voor anderen, of ik houd een dolzinnige, kinderlijke of doodernstige dialoog met dat allerdiepste in me dat ik gemakshalve maar God noem”. […] “En hiermee is misschien het meest volkomen uitgedrukt mijn levensgevoel: ik rust in mijzelve. En dat mijzelve, dat allerdiepste en allerrijkste in mij waarin ik rust, dat noem ik ‘God’” (1981: 7). In onze traditie noemen we dat onze ware natuur of boeddhanatuur.

In haar dagboek schrijft ze op 19 februari 1942: ”De mensen, ja de mensen, maar bedenk dat je daar zelf ook onder valt.” […] “En die rottigheid van de anderen zit ook in ons. Ik zie werkelijk geen andere weg dan dat ieder van ons in zichzelf inkeert en alles in zichzelf uitroeit en vernietigt, waarvoor hij of zij meent anderen te moeten vernietigen. Ik geloof niet dat we in de buitenwereld ook maar iets kunnen verbeteren, wat we niet eerst in onszelf moeten verbeteren. En dat lijkt me de enige les van deze oorlog”. […] “Men moet wel veel in zichzelf uitrukken en uitroeien, om er een ongedeelde ruimte te laten ontstaan voor de grote gevoelens en verbondenheden”. Ja, het is heel hard werken om daadwerkelijk de pijn van de ander te voelen, zoals we reciteren in de Avatamsaka soetra: ‘’Dit is de plaats van al degenen, die bereid zijn in dit lijden af te dalen, en precies diezelfde pijn te ervaren in zichzelf”[1]. Als we die zin tot ons laten doordringen dan kunnen we niet meer wegkijken, want dan wordt jouw pijn mijn pijn. Ze besluit met de zin: “Laten we ervan doordrongen zijn, dat iedere atoom haat die wij aan de wereld toevoegen, de wereld nog onherbergzamer maakt dan ze al is”.

Haar woorden resoneren één op één met een tekst uit een van de oudste boeddhistische geschriften uit de Dhammapada: ‘Want nooit komen uitingen van haat in deze wereld tot rust door haat, maar enkel door liefde komen ze tot rust. Dat is de eeuwige wet.’ In de dagelijkse werkelijkheid is ons ego een hardnekkige dwarsligger, we houden het ego in stand door ons gelijk te willen halen, de controle te willen houden, of ons stempel te willen drukken. Het is zwoegen, vallen en opstaan en weer opnieuw beginnen. Als we onze innerlijke demonen niet uitroeien dan projecteren we die op anderen. De woorden van Etty Hillesum lijken op die van Shunryu Suzuki die zijn leerlingen aanmoedigt: ‘een grote schoonmaak in hun geest te houden’, want dat is nodig als we echt onze ware natuur willen verwerkelijken en willen worden wie we ten diepste zijn. Dat lukt alleen door authentiek zelfonderzoek te doen en te luisteren naar onze innerlijke stem en open te staan ‘voor wat gezegd wil worden’, waardoor liefde en compassie opbloeien en vrede in ons hart en de wereld groeien.

Als we de angsten en haat in ons eigen hart niet onder ogen willen zien, zegt Etty Hillesum, dan maken we de wereld tot een onherbergzame plek. Dat is precies wat wij doen als we ons laten leiden door egocentrische bevangenheid en niet gehinderd door enige zelfreflectie, onze frustraties afreageren op onze omgeving. Het gebeurt op wereldschaal als megalomane leiders hun eigen werkelijkheid scheppen en overgaan tot wapengeklepper en vernietiging.

De gebeurtenissen in de wereld leiden tot de vraag: Wat doe ik? Wat doe jij? Ton Lathouwers vertelde eens over de tijd dat hij bij de Koreaanse zenmeester Seung Sahn verbleef. Het was in de periode van de Vietnamoorlog. Iedere avond ging Seung Sahn met zijn leerlingen mediteren voor de vrede, waarbij meerdere keren de Dharani van de grote Mededogende[2] werd gereciteerd. “Never say I cannot” en “try mind”, “try, try, try”, waren de korte maar wijze woorden van Seung Sahn. Bidden helpt! Als we niets anders meer kunnen doen, dan gaan we mediteren voor de vrede en planten daarmee de zaden van vrede in ons eigen hart en in het hart van de wereld. In de meditatie verbinden we ons met alles wat is. Als we de stilte ingaan verbinden we ons met andere kracht die in ons en het hele universum werkzaam wordt.

Als wij in beweging komen, dan beweegt alles met ons mee, zoals een steen die rimpelingen aan de oppervlakte van een vijver maakt. Of als het effect van een vlinder die ergens op het ene continent met haar vleugels fladdert om op een ander continent maanden later een tornado te veroorzaken[3]. “Never say I cannot”, zie Seung Sahn, zelfs al zou je van alle kanten horen dat het onmogelijk is. “Zelfs al zou je er helemaal alleen voor staan”, zei Masao Abe ooit tegen Ton Lathouwers, “als jij erin gelooft vanuit de diepste diepten van je hart, dan is alles altijd mogelijk.” En dat geldt ook in dit tijdsgewricht. Ga zitten in de stilte en als de hemel zwijgt dan is er alleen nog het oervertrouwen van je eigen hart. Dat kan ook het moment zijn om in actie te komen zoals gebeurde bij Florence Nightingale die als verpleegkundige tijdens de Krimoorlog ging werken, omdat de erbarmelijke omstandigheden van de Britse gewonde soldaten haar diep hadden geraakt. Ze moest in actie komen, kon niet anders! Toen koning George van Engeland haar bij de uitreiking van een onderscheiding vroeg wat haar had bewogen, antwoordde ze, een innerlijke Heilige Woede.

Niet iedereen is in staat tot een dergelijke heroïek en dat hoeft ook niet, want wij nemen allemaal onze eigen dharmaplaats in deze wereld in. Dat betekent dat we in ons eigen leven moeten zien te ontdekken wat wij moeten doen. Dat doen we op de plaats waar we staan en met de talenten en beperkingen die we bij onze geboorte hebben geërfd. Dat is de plek waar we ons licht kunnen laten schijnen. En in de stilte verbinden we ons met het leed van alle anderen, zoals Kwan Yin die luistert naar de noodkreten van de wereld. Het gaat erom dat we iets doen, hoe klein of onbeduidend het ook lijkt, een vriendelijk woord, een pannetje soep voor iemand maken, alles wat we doen om licht te brengen in de wereld draagt bij en is van waarde. We weten niet wat het effect is van ons handelen en dat hoeven we niet te weten, maar dat het iets doet, dat is zeker.

In de Gelofte aan de Mensheid van Hisamatsu[4], die we tijdens de sesshin aan het begin van iedere dag reciteren, zijn wij in de wereld om: ‘onze gaven ten volle te ontplooien, ieder volgens de eigen roeping in het leven’. Dat kan alles zijn. We kunnen erop vertrouwen dat ‘het naar ons toe komt, maar dan moeten we het wel oppakken’, zei Elisabeth Dinnissen. En op een dieper niveau is er altijd de weg van gebed en meditatie. Daar is groot vertrouwen voor nodig, maar het werkt. We weten niet hoe, want dat blijft een mysterie, maar het werkt en het raakt aan ons verlangen om het onmogelijke mogelijk te maken. Zoals Ton altijd zegt: “Ga staan op een plek waar geen plaats is”. Leg je niet neer bij wat is, het mag nooit stollen. Blijf geloven in het onmogelijke, in het levende fiat! Wat doe ik?

Het mooie van onze beoefening is dat we ons in het zitten zelf verbinden met de gehele werkelijkheid, met de pijn en wanhoop van alle levende wezens. Liefde en mededogen komen meer en meer in ons gedrag en handelen tot uitdrukking in de directe omgeving waarin we leven. Het maakt de wereld liefdevoller. Tot slot twee strofen van het gedicht van Robert Rozjdestvenski ‘Brief aan de dertigste eeuw’ (1968: 74 -75):

“Moge de liefde werkelijkheid worden en doordrenkt zijn van licht,
klinkend over de eeuwen heen: hulde aan de liefde.
Waardoor alles ons gegeven is, lijden én vreugde,
die de tijd allang heeft doorbroken en in
één machtige opwelling naar de toekomst stroomt.

Moge de liefde leven en doordrenkt zijn van licht.
Moge de liefde leven en onze tijd omhelzen.
Laat de liefde, zuiver en deemoedig iedere dag
opnieuw weer tot mij komen, als een lied dat opstijgt uit mijn hart.

Voor Rozjdestvenski is de liefde de voornaamste richtinggevende kracht van het leven en van heel de geschiedenis. Alleen wat in de menselijke liefde wortelt, kan werkelijk vruchtbaar zijn (id.1968). Moge de liefde leven en onze tijd omhelzen, opdat ons licht kan schijnen en “we anderen onbewust toestemmen dat ook te doen” (1992: 128).

Dit is een automatisch geplaatst bericht via ActivityPub.

#Auschwitz #Dhammapada #DharaniVanDeGroteMededogende #EttyHillesum #FlorenceNightingale #GelofteAanDeMensheidVanHisamatsu #holocaust #Joden #RobertRozjdestvenski #RomaEnHomoseksuelen #SeungSahn #ShunryuSuzuki #Sinti #TonLathouwers #TweedeWereldoorlog #Vietnamoorlog
#Auschwitz #Dhammapada #DharaniVanDeGroteMededogende #EttyHillesum #FlorenceNightingale #GelofteAanDeMensheidVanHisamatsu #holocaust #Joden #RobertRozjdestvenski #RomaEnHomoseksuelen #SeungSahn #ShunryuSuzuki #Sinti #TonLathouwers #TweedeWereldoorlog #Vietnamoorlog

23 gennaio 1942 ...
E se oggi mi capita di provare nostalgia, so almeno da dove viene. Gli spazi da cui scaturisce la mia nostalgia non devo più cercarli fuori di me, ma dentro: l'ho imparato quest'anno ...

#EttyHillesum, Diario, Adelphi
#giorniraccontati

(Duncan Grant)

19 gennaio 1942 ...
Facciamo un po' d'ordine in ciò che è accaduto al mio compleanno. Ha avuto inizio con quei tulipani viola che, in un'accurata confezione, erano stati portati di buon mattino attraverso il ghiaccio e il freddo ...

#EttyHillesum, Diario, Adelphi

#giorniraccontati
nata il 15 gen.1914 a Middelburg, Paesi Bassi, morirà ad Auschwitz il 30 nov.1943, non ancora trentenne.

(J.B.Souter)

"Ecco la tua malattia: pretendi di rinchiudere la vita nelle tue formule, di abbracciare tutti i fenomeni della vita con la tua mente, invece di lasciarti abbracciare dalla vita".

Il #15gennaio 1914 nasceva #EttyHillesum, scrittrice olandese di origine ebrea, vittima della #Shoah, morta ad Auschwitz a soli 29 anni.

#ilbortoneficio

Mededogen in de leer van Lao Zi

Een van de vele kenmerken die het (zen)boeddhisme en het daoïsme van Lao Zi gemeen hebben is de nadruk op mededogen, (maha)karuna in het boeddhisme, 慈 cí2 (tz’u) in het daoïsme. Ook de door Lao Zi genoemde eenheid (één-voud) en nederigheid alsmede meditatie als middel om deze drie ’juwelen’ te bereiken zijn het boeddhisme niet vreemd.

In de Dharmasamgiti Soetra staat geschreven:
Laat degene die het boeddhaschap wil bereiken niet vele methoden leren, maar slechts één. Welke? Groot mededogen. Degene die groot mededogen voelt, zal alle leringen van de Boeddha kennen alsof hij ze in de holte van zijn hand houdt.
En omgekeerd, iemand die de staat van ontwaakt zijn heeft bereikt, kan niet anders dan groot mededogen voelen voor alle wezens. (ontleend aan ’De Monnik en de Wetenschapper’ van Matthieu Ricard & Trinh Xuan Thuan).

Dit komt overeen met de leer van Lao Zi over mededogen:
Er zijn drie juwelen die ik koester
en waaraan ik altijd vasthoud:
Mededogen is de eerste
Een-voud is de tweede
Nederigheid is de derde (H.67 van de Dao Deh Jing)

In het daoïsme wordt meer dan in het boeddhisme gewezen op het onderscheid tussen het Confuciaanse begrip medemenselijkheid en (groot of waarachtig) mededogen. Medemenselijkheid (altruïsme, liefdadigheid, medelijden) is een morele zaak die je kunt beoefenen met het gevaar van ego-betrokkenheid en schijnheiligheid (zoals belasting ontduikende rijken die liefdadigheid beoefenen). Mededogen in de leer van Lao Zi  is een alles en iedereen omvattende, ongeconditioneerde liefde voor al het bestaande, voortkomend uit diepe meditatie, uit een open bewustzijn, uit verlichtingsinzicht. Mededogen beoefen je niet, je bent mededogen. Medemenselijkheid kan je beoefenen, maar zoals bij alle beoefening ligt het ego op de loer. Met medemenselijkheid zoals hierboven beschreven is meestal niets mis, maar zoals Lao Zi tegen Confucius zegt:

Medemenselijkheid en gerechtigheid waren voor de Wijzen van weleer als herbergen, waar je een avond kon overnachten, maar niet lang kon verblijven… Ze maakten soms gebruik van de weg van medemenselijkheid en bivakkeerden soms in de herberg van gerechtigheid, om daarna te gaan zwerven op de heuvel van de vrijheid, zich te voeden op de akker van eenheid. (uit de Zhuangzi 14.V)

In de leer van Lao Zi en Zhuang Zi wordt medemenselijkheid duidelijk onderscheiden van mededogen. Lao Zi in de Dao Deh Jing:

De Wijze houdt zich niet bezig met medemenselijkheid

Waarom niet?
Hemel en aarde (de Dao) houden zich niet bezig met medemenselijkheid
alle verschijningsvormen worden gezien als ‘strooien offerhonden’, als illusie
Dat geldt ook voor de Wijze (H.5)
Als je niet langer beschikt over de DaDao
verval je in medemenselijkheid en gerechtigheid
Dan verschijnen geleerdheid,
spitsvondigheid en hypocrisie(H.18)

Mededogen vind je bij verlichte leraren, Wijzen zoals Lao Zi, Zhuang Zi, de Boeddha, Bodhisattva’s, Christus, Ramana Maharshi (en vele anderen) die vanuit de verlichtingsdimensie de mensheid met een liefdevol mededogen wijzen op de mogelijkheid om boven het aardse uit te stijgen, de eenheid met de Dao, de boeddhanatuur, het goddelijke als universele liefde te bereiken. Zo kent het mahayanaboeddhisme Avalokiteshvara als de Bodhisattva van Groot Mededogen. Verlichte leraren spreken vanuit hun dimensie over de ogenschijnlijke aard van de werkelijkheid. Ze hielpen en helpen de mensheid vanuit hun mededogen met aanwijzingen voor hun leerlingen en toehoorders over het bereiken van de één-voud, de eenheid met de Dao (of Boeddhanatuur, of het goddelijke) via meditatie en de juiste geesteshouding bij het dagelijks handelen, nederigheid.

Dit waarachtig mededogen kan je ervaren bij een verlichte leraar zoals ik dat zelf heb ondervonden bij de advaita- en yoga-leraar Jean Klein. In het boek ‘Het denkend Hart van de Barak’ omschrijft de joodse Etty Hillesum het mededogen wat ze koestert voor haar medebewoners van Kamp Westerbork, maar ook voor de Duitse soldaten die haar op transport zetten. Dit mededogen kan ook opkomen bij diepe meditatie; Matthieu Ricard ziet het zelfs als een kenmerk van juist mediteren.

De zenbeoefenaar Jack Kerouac leert in het boek Dharma Tuig zijn vriend Japhy (de zen-dichter en vertaler Gary Snyder) een mededogend gebed voor vriend of vijand, uit te spreken terwijl je de ogen van diegene om wie het gaat visualiseert:

Even zeer leeg
Even zeer lief te hebben
Even zeer een komende boeddha

 In dit artikel vindt u een selectie van uitspraken uit het aan Lao Zi toegeschreven geschrift, de Dao Deh Jing, over de genoemde drie ‘juwelen’.

Mededogen

Mededogen overwint
Door (het volgen van) de Hemel, de Dao,
ontstaat een sterk mededogen. (H.27)

 Het mededogen van de Wijze (volgeling van de Dao) geldt voor de gehele mensheid, goede en minder goede mensen:

De Hemel is als een groot net
en zal je niet laten vallen,
hoe vervreemd je ook bent. (H.73)

De Wijze: De goeden behandelt hij goed
de niet-zo goeden ook
Dat is waarachtig goed zijn, innerlijke kracht!
De Wijze beademt de wereld,
(met een glimlach)
zo wordt elk Hart beïnvloed
De mensen richten zich tot hem,
de Wijze schenkt allen zijn kinderlijke glimlach (H.49)

 Voor (de volgeling van) de Dao
zijn alle schepselen (even) heilig
De beschermer
van zowel de goede mens
als de minder goede mens
Met juiste woorden kan je veel bereiken
Door eervol handelen kan je steun verlenen
Waarom zou je minder goede mensen afschrijven?
Wie zoekt zal vinden
Wie gezondigd heeft
zal vergeven worden (H.62)

De laatste regels zijn te vergelijken met Mattheüs 7:7-11:

Zoekt en gij zult vinden
Klopt en gij zult worden opengedaan

Een-voud:

Één-voud heeft hier de betekenis van éénheid met de Dao, te verwerven via meditatie.

De Dao, onbenoembaar, alomvattend, alfa en omega.

De Dao die als Dao benoemd kan worden
is niet de ware Dao
De naam waarmee iets benoemd wordt
is niet het ware ding
De naamloze Leegte, het ‘niets’
hierin komen de ’tienduizend dingen’,
alle verschijnselen, tot stand
Benoemd als Vorm, als het ‘iets’
is het de moeder van alle verschijnselen
Wees permanent zonder begeerte, dan ervaar je
het diepe mysterie van het niet-zijn (de Leegte)
Ben je constant vervuld van verlangen, dan zie je
alleen de uiterlijkheden (de Vorm) (H.1)

Wie zonder begeerte en het daarmee samenhangende denken is kan het diepe mysterie van het niet-zijn (de Leegte), de eenheid met de Dao verkrijgen. Dan richt je je als volgeling van de Dao op ‘DIT!’ en niet op ‘Dat’.

De Wijze verblijft in het waarachtige en vermijdt de schijn
Hij richt zich niet op Dat maar op DIT! (H.38)

Pas de juiste methode toe
om je innerlijke sfeer (helend) te beheersen
Wees zo slim niet de strijd (met jezelf) aan te gaan
Hoe weet ik dat?
Door DIT! (H.57)

Toelichting: DIT! staat voor innerlijke schouwing, voor meditatie. Je richt je naar binnen, het waarachtige in plaats van naar buiten, naar Dat, de uiterlijke wereld, de schijn.

De Oude Meester gaf veel aanwijzingen voor meditatie om deze eenheid te bereiken

De Wijze beoefent op een natuurlijke manier
een helende methode van beheersing (van het Zelf)
Hij leegt zijn ‘Hart’, zijn denken/voelen
vult de ‘buik’,
verzwakt begeerte
versterkt zijn botten (H.3)

Toelichting:

Hij leegt zijn ‘Hart’, zijn denken/voelen

Het ‘Hart’, Xin, staat voor het denken/voelen, het Engelse mind. In Lao Zi’s Qing Jing Jing: ‘Maak het Hart grondig leeg dan komt het Zelf tot Zuivere Leegte.’

vult de ‘buik’: Hier mee wordt gedoeld op het energiecentrum in het lichaam even onder de navel, in het latere daoïsme de ‘onderste Dantian’ genoemd, bij Zen de ‘Hara’; bij yoga de tweede (buik)chakra.

verzwakt begeerte: het laten varen van verlangen en begeerte wordt bij alle vormen van meditatie genoemd.

versterkt zijn botten: Tijdens meditatie met concentratie op de ‘buik’, de Hara, voelt het lichaam krachtiger, energieker. Je kunt het ook interpreteren als: ‘Zit als een rots’. 

De Wijze hanteert een methode van
helende zelfbeheersing
en richt zich op de ‘buik’
en niet op het ‘oog’
Hij richt zich niet op ‘Dat’
maar vat ‘DIT’ (H12)

De ‘buik’, het energiecentrum onder de navel (Zen: de hara), het ‘oog’, de zintuigen.

De Aloude Meesters van de Dao
hielden zich niet bezig
met het (laten) verwerven van kennis of geleerdheid
maar gaven de voorkeur aan één-voud
Door een ‘helende methode van zelfbeheersing’
voorkwamen zij problemen
Het innerlijke land proberen te beheersen
door middel van kennis en concepten
leidt tot geestelijke armoede
Het innerlijke land beheersen
door kennis te laten vallen is een goede zaak
Dit te begrijpen leidt tot een diep inzicht in de eigen aard,
de hoogste Deh

Wie dit echt begrijpt neemt dit onderzoek (van de Geest)
als maatstaf, als model

 Wie voortdurend dit model toepast
kan het diepste inzicht,
de hoogste Deh bereiken
Hoe diep dit inzicht, hoe hoog en verreikend de Deh!
Door dit toe te passen kan je als levend wezen
terugkeren in en meegaan met
de grote doorstroom (de DaDao) (H.65)

Toelichting: deze tekst wordt meestal politiek-filosofisch vertaald als zou het gaan om ‘heersen’ en een ‘staat’ of land: het Chinese karakter Zhi4 kan vertaald worden door ‘heersen’, maar net als in H.3 hierboven ook door ‘beheersen van het zelf’, meditatie. Voor het karakter Guó2 heb ik in plaats van ‘land, volk of staat’ gekozen voor ‘innerlijk land’, zoals Schipper dit weergeeft inde toelichting bij zijn vertaling van de Dao Deh Jing: “Het innerlijke land verkennen is een zeer oude vorm van meditatie”.

Een leerling vroeg Lao Zi hoe een Wijze, een volgeling van de Dao, stand kan houden in een veranderende wereld van de schijn, van de vorm, vol begeerlijke zaken:

Degenen met een hoge mate van zelfbeheersing kunnen het
Zelf bewaren terwijl alle schepselen veranderen
Als er door veranderingen toch verlangens opkomen worden
deze gekalmeerd door hun naamloze eenvoud zonder begeerte
Zonder begeerte, in Innerlijke Rust
Alle schepselen ondergaan verandering maar zij zijn in het Zelf gevestigd (H.37)

Nederigheid

De Oude Meester benadrukt steeds dat een Wijze (volgeling van de Dao) nederig, wars van verwaandheid dient te zijn en het ego, het zijn van een ‘Iemand’, eer en oneer, moet laten vallen:

Eer en oneer zijn met elkaar verbonden
Geëerd worden geeft iemand veel stress
Waarom?
Geëerd worden kan omslaan
in verguisd worden!
Wie het ten deel valt wordt erdoor gebonden
Wie het verliest wordt erdoor gebonden
Het is nu eenmaal zo dat eer en oneer
met elkaar verbonden zijn
Waarom?
Als we zeggen dat geprezen worden
tot veel spanningen leidt,
gaan we er van uit dat er een iemand,
een persoon is (die geprezen wordt)
Begrijp dit: zolang er (nog) een iemand is,
is er sprake van spanningen en lijden
Als er geen iemand meer is, hoe kan er dan nog lijden zijn?
Door eenwording met ‘alles onder de Hemel’,
wordt men daarvoor beschermd
Bij gehechtheid aan je persoon in de wereld
moet je bereid zijn alle verandering in de wereld te ondergaan (H.13)

De Wijze plaatst zichzelf achteraan
en is het meest vooraanstaand
Doordat hij niet zelfzuchtig is
behoudt hij het Zelf
Juist omdat er geen iemand meer is,
kan de Wijze iemand zijn (H.7)

Laat vanuit het Zelf
zaken als macht, rijkdom en zegeningen
ver achter je
Arrogantie die je daaraan ontleent
geeft alleen maar problemen (H.9)

De Wijze is nederig, maar houdt er rekening mee:

dat hij geprezen zal worden
dat hij geducht zal worden
dat hij geminacht zal worden (H.17)
Mensen haten het geplaatst te worden (gezien te worden)
in de positie van wees, geminacht, afgescheiden, arm te zijn
Toch noemen de edele volgelingen van de Dao zich zo
Door zich te verminderen kan men vermeerderen
Door zich te vermeerderen vermindert men (H.42)

 Deze uitspraak is te vergelijken met Mattheus 23.12:

“Wie zichzelf verhoogd zal worden vernederd, wie zichzelf vernederd zal verhoogd worden.”

 Tot slot tekst 81 uit ‘De Zenmeester die blafte’:

Net als de lege ruimte kent Het geen grenzen.
Toch is Het precies op deze plek.
Hier! Nu!
Diep en helder!

 Het spreekt als ik stil ben.
Het zwijgt als ik spreek.

 De grote poort van mededogen staat wagenwijd
open om genade te verlenen:
er staat geen menigte in de weg!

Commentaar:

Behalve de menigte in je geest…

Dit is een automatisch geplaatst bericht via ActivityPub.

#Avalokiteshvara #BenZondervan #daoïsmeVanLaoZi #DharmasamgitiSoetra #EttyHillesum #JackKerouac #JeanKlein #KampWesterbork #LaoZi #MatthieuRicard #mededogen #nederigheid #ondersteDantian #TrinhXuanThuan
#Avalokiteshvara #BenZondervan #daoïsmeVanLaoZi #DharmasamgitiSoetra #EttyHillesum #JackKerouac #JeanKlein #KampWesterbork #LaoZi #MatthieuRicard #mededogen #nederigheid #ondersteDantian #TrinhXuanThuan

😇 #EttyHillesum - Più pace c’è in noi, più pace ci sarà nel nostro mondo turbolento
https://www.youtube.com/watch?v=5GFLY-5nvQQ

#filosofia #guerra #pace #mondo #sociologia

[...] Die meisten Menschen haben Klischeevorstellungen über das Leben im Kopf, man muss sich innerlich von allen gewohnten Vorstellungen und Parolen befreien, man muss jeglichen Gehorsam aufgeben und den Mut haben, auf alles zu verzichten, jede Norm und jeden konventionellen Halt loszulassen und den großen Sprung in den Kosmos zu wagen, und dann, erst dann wird das Leben überreich und unerschöpflich, auch im tiefsten Leid.“

“Sometimes the most important thing in a whole day is the rest we take between two deep breaths.”
― Etty Hillesum https://en.wikipedia.org/wiki/Etty_Hillesum

#Bot #Quote #FamousQuotes #EttyHillesum

Dem Rat ihres deutsch-jüdischen Psychologen und späteren Lebensgefährten, Tagebücher zu führen, ist es zu verdanken, dass die Niederländerin Etty Hillesum der Nachwelt die Geschichte ihrer Deportation nach Auschwitz hinterlassen konnte, die Aufschluss darüber gibt, wie Nazis in besetzten Gebieten vorgingen, ahnend, was ihr blüht.

#EttyHillesum #Niederlande #NieWieder #NS

https://www.srf.ch/kultur/literatur/tagebuecher-von-etty-hillesum-die-letzte-postkarte-warf-sie-aus-dem-zug-nach-auschwitz

Etty Hillesum, Carte postale du 7 septembre 1943 à l'attention de Christine van Nooten [amie et collègue de son père], Amsterdam : Joods Historisch Museum.

L'écrivaine et mystique néerlandaise Etty Hillesum (1914-1943) aurait eu 110 ans le 15 janvier 2024. Ce message, envoyé à son amie Christine van Nooten, sera son tout dernier ; elle sera assassinée quelques semaines plus tard, au camp de concentration d'Auschwitz, à l'aube de ses trente ans.

source : https://data.jck.nl/page/aggregation/jhm-documenten/D014810

#ettyhillesum

30 nov.1941
... Il peso e la leggerezza: entrambi devono essere accettati, come aspetti diversi del mio essere. E perché dovresti rinnegare una parte di te appena l'altra si fa dominante? È solo mancanza di coraggio nell'essere se stessi ...

#EttyHillesum, Diario, Adelphi
#scrittodidonna
#giorniraccontati #UnoLibri

[TW : camps de concentration]

Etty Hillesum, Lettre à Han Wegerif [?] (camp de transit de Westerbork, mardi 8 juin 1[9]43), in Lettres de Westerbrok, Paris : Editions du Seuil, 1988, pp. 48-50.

Etty Hillesum a été assassinée le 30 novembre 1943, au camp de concentration et d'extermination d'Auschwitz (Pologne). C'était il y a 80 ans. Elle en avait 29.

#ettyhillesum

#HighlyRecommended: "The documentary follows a Jewish Israeli woman and a Palestinian woman who were touched by Etty Hillesum's diary, and started a peace project in Israel and the occupied territories." #Palestine #Israel #EttyHillesum #Holocaust #ZenPeacemakers https://www.youtube.com/watch?v=gvlbrxw2WTQ

Sognando serate di chiacchiere con #EttyHillesum

Più delle mani sono le braccia che agganciano lo sguardo. Nude e lisce, forti però morbide, sono due braccia femminili. I gomiti piegati compongono al centro della foto una sorta
The post Sognando serate di chiacchiere con #EttyHillesum first appeared on il manifesto.

Dreaming evenings with #EttyHillesum

More than the hands, it is the arms that catch the eye. Bare and smooth, strong yet soft, they are two female arms. The bent elbows make up a sort of
The post Dreaming of chatting evenings with #EttyHillesum first appeared on il manifesto.

7-5-2023 0:43 #il manifesto https://cms.ilmanifesto.it https://ilmanifesto.it/sognando-serate-di-chiacchiere-con-etty-hillesum

@ShekinahCanCook shares her observations after reading the letters and diary of #EttyHillesum, a Dutch woman in #Amsterdam's #Jewish community during the #Nazi invasion of the #Netherlands.
Shekinah draws frightening parallels between life in the US today and #Holland in the 1940s.
A long thread, but gripping reading for a #Sunday.
Lest we forget, it CAN happen here, and it IS happening. 🥥https://universeodon.com/@ShekinahCanCook/110312853152003988