Het West-Vlaams is prima te volgen. Poperings is een wat afwijkend dialect, maar nog steeds goed te volgen. Het grote probleem is dat mensen in Poperinge nooit hebben geleerd om te articuleren en praten vaak binnensmonds. Wanneer ik met een groepje sta en die doen dat, sluit ik me mentaal af en kan het me niet veel meer schelen. Integratie mag best een beetje van twee kanten komen, denk ik.
Voor al de rest is het hier heel prima leven.