Latarnie morskie nie świecą „losowo” — każda ma zaprogramowany wzór błysków, tzw. characteristic – czyli sekwencję (np. jeden błysk co 10 s, dwa krótkie błyski co 8 s itp.), którą żeglarz może odczytać i dzięki temu zidentyfikować konkretny obiekt na mapie nawigacyjnej. Dodatkowo wiele świateł ma sektory kolorowe – białe, czerwone lub zielone – które pokazują bezpieczny korytarz lub ostrzegają przed mieliznami, a informacje o „characteristic” i zasięgu są publikowane w oficjalnych Light List i notach nawigacyjnych. Technicznie to obracający się układ soczewek (optyk Fresnela) albo stacjonarne reflektory z przysłonami tworzą te impulsy – dzięki temu nawet w gęstej nocy czy przy słabej widoczności marynarz może zidentyfikować latarnię po rytmie światła. Jeśli żeglujesz nocą – przyjrzyj się krótkiej sekwencji błysków i porównaj ją z Light List lub lokalnymi mapami – często to szybciej daje pewność niż odczyt GPS.
#ciekawostki #latarnia


