Beschouwing "Over het leven na de dood". Wat gestorvenen vertellen. Hans Stolp. Uitgeverij AnkhHermes, 2024.
#boekbespreking #kunststukjes #blog #tumblr #HansStolp #AnkhHermes #leven #dood #reïncarnatie #liefde #sterven
https://www.tumblr.com/jurjenkvanderhoek/794464478914805760/hans-stolp-schrijft-in-liefde-over-de-dood?source=share

De Boeddha van het mateloze mededogen

Veruit de meest populaire Boeddha in het mahayana is Amitabha (Amituofo in China, Amida Butsu in Japan). In het schema van de vijf Boeddha-families is het de Boeddha van de rode familie.

In het hoogste paviljoen van een Chinese tempel vind je Amitabha geflankeerd door de bodhisattva’s Avalokiteshvara (Guanyin) en Mahastamaprapta (Dashizhi). In boeddhistische kloosters ligt de naam van Amitabha op ieders lippen. Mensen begroeten elkaar met ‘Amituofo’. Ook in Chan-kloosters reciteren de monniken Amituofo als een mantra in hun ceremonies. (Anders dan in Japan waar de verschillende boeddhistische stromingen van elkaar gescheiden zijn geraakt).

Amitabha is de boeddha van het mateloze mededogen. In zijn vorig leven legde hij de gelofte af dat hij als Boeddha, een ongerept land zou creëren: Sukhāvatī, het westelijke Reine Land, een plaats zonder lijden. Door het reciteren van zijn naam (nianfo in het Chinees, nembutsu in het Japans), kan iedereen die dat wil daar herboren worden. Als je bij je overlijden zijn naam uitspreekt dan komt Amitabha jou samen met zijn twee bodhisattva’s persoonlijk ophalen om je in het Reine Land te verwelkomen. Van daaruit zul je zelf een boeddha worden en je eigen Reine Land creëren, vanwaaruit je op jouw beurt andere lijdende wezens kunt helpen.

Kun je dit nog wel boeddhisme noemen? Of is dit boeddhisme gedegenereerd tot een bijgelovige volksreligie? Ik moet toegeven dat ik er ooit ook zo over dacht. En het is maar door heel fijne mensen te ontmoeten, die geen zen beoefenden maar met een mantra zoals de nianfo mediteerden, dat ik mij realiseerde dat ik mijn vooroordeel moest bijstellen.

Het Reine Land-boeddhisme situeert zich als traditie binnen het mahayana. Het mahayana is ontstaan uit de vraag ‘Kunnen we na de dood van de Boeddha het onderricht aanpassen aan nieuwe omstandigheden, of houden we ons aan de oorspronkelijke woorden en vormen?’ Mahayana kiest radicaal voor aanpassen. Zo ontstonden nieuwe boeddha’s en bodhisattva’s, nieuwe praktijken, en nieuwe teksten.

In de Vimalakirti Sutra, een mahayanatekst, vinden we de zin: ‘Wijsheid (prajnaparamita) is de moeder van de bodhisattva’s, vaardige middelen (upaya) is hun vader’. Anders dan in de boekgodsdiensten waar het woord van God letterlijk en voor eeuwig is opgetekend, zoekt de wijsheid in het boeddhisme telkens nieuwe wegen. Het mahayana wordt soms gezien als een verdere evolutie van het onderricht van de historische Boeddha. Voor sommigen is het een hoger pad, voor anderen een degeneratie ervan. Of is het, zoals de Vimalakirti Sutra suggereert, een nieuwe expressie van de oorspronkelijke wijsheid?

Nieuwe tijden en nieuwe omstandigheden stellen ons voor nieuwe vragen. We weten heel weinig over de historische context waarin de verschillende mahayanatradities ontstaan zijn. Maar uit de mahayanasutra’s en de vele polemieken die daarop volgden leren we welke vragen zich stelden. Ook de Reine Land-sutra’s leggen pertinente vragen op tafel.

1 Is het boeddhisme moeilijk?

Waar komt het idee vandaan dat het boeddhisme moeilijk zou moeten zijn? De Boeddha onderrichtte iedereen, geleerd of niet geleerd, van hoge of lage komaf, monnik of leek, en hij vond voor iedereen gepaste woorden. De Palicanon gebruikt hiervoor al de term upaya. In de eeuwen daarna gingen steeds meer geleerde mensen zich met de leer bezighouden. Uit de Reine Land-sutra’s begrijp ik dat het boeddhisme steeds moeilijker werd en een bijna onbereikbaar ideaal vooropstelde. Amitabha Boeddha richt zich weer tot alle mensen, ook tot degenen voor wie dat hoge ideaal van ‘de verlichting’ onbereikbaar lijkt.

Als je de oudste zenteksten zoals de Xinxinming en Huangbo leest, dan merk je dat zen zich aanvankelijk ook als een gemakkelijk pad presenteerde. Enkele eeuwen later was zen op zijn beurt een onbereikbaar ideaal geworden. ‘In zen mislukken negen op tien, in Reine Land slagen tienduizend op tienduizend’ zegt Zungben (16de eeuw). Reine Land-boeddhisme is voor ‘gewone mensen’, niet voor spirituele virtuozen.

2 Eigen kracht of ander kracht?

Het Reine Land bereik je niet op eigen kracht maar door toedoen van Amitabha Boeddha. Niemand beweert dat de beoefenaar hier geen enkele rol in heeft. Die moet het nog altijd willen en de naam van de Boeddha uitspreken. Maar is dat genoeg? Alleen maar dat? Niets meer? Hierover is eindeloos gediscussieerd.

In mijn ogen spreken de Reine Land-sutra’s terecht de idee tegen dat ontwaken een prestatie is die je op eigen kracht bereikt. Dat geldt evengoed voor zen. Als je op je kussen gaat zitten met de gedachte dat je op eigen kracht de verlichting gaat bereiken ben je echt niet goed bezig. Zenmeditatie is net dat hele idee loslaten en je geest en je hart openen. Wat er dan gebeurt is zeker niet je eigen kracht. Voor mijn part mag je dat dan aan Amitabha toeschrijven, zolang je het maar niet aan jezelf toeschrijft. De hele notie van ‘zelf’ is hier niet van toepassing.

3 Bestaat het Reine land echt of is het maar een metafoor?

Voor sommigen bestaat het Reine Land echt, onbereikbaar ver in het Westen, en moet je de beschrijving ervan heel letterlijk nemen. Voor anderen is het Reine Land deze wereld hier en nu, en is deze wereld maar onrein voor onze niet-ontwaakte geest. Er is veel inkt over gevloeid. In ons wetenschappelijke wereldbeeld is de letterlijke interpretatie nog moeilijk te verdedigen, maar desondanks gaat de discussie ook vandaag nog volop verder. Er is geen uitsluitsel.

Hoe meer ik erover lees, hoe meer ik hierbij het gevoel heb dat de onbepaaldheid, de open vraag, er gewoon bijhoort. ‘It’s a feature, not a bug.’ De mooiste commentaar vind ik die van Hongdao, een tijdgenoot van Zongben, die stelt dat de tegenstanders van de letterlijkheid in hun eigen valkuil trappen, door het niet-bestaan ervan letterlijk te nemen. Hij verwijst daarbij naar de middenweg tussen bestaan en niet bestaan, een idee dat we al in het oudste boeddhisme terugvinden.

4 Is er bevrijding voor iedereen?

Dit is misschien de moeilijkste. Brengt Amithaba iedereen naar zijn westerse Reine Land, ook misdadigers, ook mensen die in hun leven vreselijke dingen gedaan hebben? Je kunt toch al dat geaccumuleerde negatieve karma niet zomaar ongedaan maken. Dat is blijkbaar moeilijk te verteren. Volgens sommige interpretaties kan inderdaad iedereen in het Reine Land herboren worden, volgens andere zijn er uitzonderingen, of tussenoplossingen met gradaties van wedergeboorte … Ook hier geen uitsluitsel.

Dit wordt vaak gezien als een breuk met de karma-leer van het oudste boeddhisme. Maar als je de Palicanon leest zie je dat de Boeddha net deze ‘kwantitatieve’ visie op karma tegenspreekt. Er is het verhaal van Angulimala, een seriemoordenaar die oog in oog met de boeddha tot inkeer komt en ter plaatse tot monnik gewijd wordt.

Een ander verhaal is dat van twee asceten die de Boeddha komen consulteren. De ene heeft als ascetische praktijk de gelofte op zich genomen om zich te gedragen als een hond, de andere als koe. Hun vraag aan de Boeddha is hoe ze zullen herboren worden. De onderliggende gedachte is dat extreme ascese negatief karma uitwist en tot een hogere geboorte leidt.

De Boeddha antwoordt dat als ze hun praktijk van leven als hond of koe tot vervolmaking brengen, dat ze dan zullen herboren worden als hond of koe. Maar, voegt de Boeddha er aan toe, als ze dit doen in de hoop dat ze zo in de wereld van de goden zullen herboren worden, dan zullen ze herboren worden in de hel. Dit verhaal gaat niet over reïncarnatie maar over karma, over gedrag en de gevolgen daarvan. Reïncarnatie was common sense in India. Maar de uitleg die de Boeddha eraan geeft staat haaks op die common sense.

Idappaccayata heet het in het Pali, soms een beetje onhandig vertaald als dit/dat voorwaardelijkheid. Dat betekent dat elk moment voortbouwt op het vorige, maar niet volledig door het vorige bepaald is. Ik kan in dit ogenblik ingrijpen. Als ik leef als een hond is het logisch dat ik ook in het volgende ogenblik zal leven als een hond. (Of je dat nu plaatst in dit of een volgend leven is even niet relevant.) Als ik in dit ogenblik verwacht om in een volgend ogenblik een god te zijn dan zal ik zwaar ontgoocheld worden. Als ik, zoals Angulimala, in dit ogenblik tot inzicht kom, dan is er iets nieuws mogelijk.

Voor mij is dit een van de belangrijkste boeddhistische inzichten. Ik ben de auteur en de erfgenaam van mijn gedrag. Er zijn dingen die ik niet onder controle heb, en er zijn dingen die ik kan doen. En die kan ik alleen maar nu doen. Als je graag in reïncarnatie gelooft is dat goed nieuws. Maar je moet niet wachten tot je dood gaat. En je moet niet in reïncarnatie geloven. Je kunt nu anders, radicaal anders zelfs. De vraag is: wat kies je om in dit ogenblik in de tijdslijn van je leven in te brengen?

5 Gaan nianfo en zenmeditatie samen?

Ook daar is veel inkt over gevloeid, met voor en tegenstanders van beide. Maar ik zie geen enkele reden waarom zenmeditatie en nianfo elkaar in de weg zouden zitten. Het hangt er maar van af hoe je naar beide kijkt. Het moge ondertussen duidelijk zijn dat voor mij zen niet voorbehouden is voor ‘spirituele virtuozen’, wat dat ook moge betekenen.

Wat doe je als in de traditie van het Reine Land-boeddhisme nianfo beoefent? Ook daar kun je op verschillende manieren naar kijken. Onze basismetafoor voor causaliteit is een biljartbalcausaliteit. De ene bal zet de andere bal in beweging. Als wij iemand in China voor een Boeddhabeeld zien knielen, en wierook branden, en iets zingen of prevelen, dan interpreteren wij dat spontaan als iemand die bidt tot een opperwezen dat in staat is om de causale lijn van zijn leven in te grijpen. Maar de Chinese basismetafoor voor causaliteit is resonantie (ganying), een trillende snaar die een gelijkgestemd snaar doet trillen. Ik begrijp nianfo als resonantie. Je zet je als het ware op dezelfde golflengte als Amithaba en zijn mateloze mededogen.

Zen is meer dan zitten. We staan van ons kussen op en gaan weer doen wat we te doen hebben. Gaan we ons in dat doen verliezen? Of kunnen we tussen alle doen in even inchecken bij dat mateloze mededogen, en dat in de tijdslijn van ons leven inbrengen? Thich Nhat Hanh noemt het een mindfulness bel, iets wat ons eraan herinnert. Dat kan een beeld zijn, of een woord, of een eenvoudige mandala van vijf gekleurde schijven. Het maakt niet uit. Als het maar helpt.

Dit is een automatisch geplaatst bericht via ActivityPub.

#Amitabha #Angulimala #Avalokiteshvara #herboren #Hongdao #Idappaccayata #karmaleer #nianfo #ontwaken #reincarnatie #ReineLand #VimalakirtiSutra #Zongben

Dalai Lama – ‘mijn opvolger wordt geboren in ‘vrije wereld’, niet in China’

De Dalai Lama, de spirituele leider van het Tibetaanse boeddhisme, benadrukt dat zijn opvolger geboren zal worden in de ‘vrije wereld’, waarmee hij verwees naar gebieden buiten China. Peking houdt daarentegen vol dat het proces om zijn opvolger te kiezen zich moet houden aan de Chinese wet, waarmee het zijn controle over het Tibetaans boeddhisme bevestigt en elke opvolging buiten zijn gezag afwijst.

De Tibetaanse traditie gelooft dat wanneer een hooggeplaatste boeddhistische monnik overlijdt, zijn ziel wordt gereïncarneerd in het lichaam van een kind. De huidige Dalai Lama, die op tweejarige leeftijd werd erkend als de reïncarnatie van zijn voorganger, had eerder gezegd dat de lijn van spirituele leiders met hem zou kunnen eindigen. China kreeg de controle over Tibet in 1950, wat leidde tot spanningen en verzet. In 1959 vluchtte de 14e Dalai Lama, Tenzin Gyatso, op 23-jarige leeftijd met duizenden Tibetanen naar India na een mislukte opstand tegen het communistische bewind van Mao Zedong. China bestempelt de Dalai Lama als een ‘separatist’ en beweert dat het zijn opvolger zal kiezen. De 89-jarige Dalai Lama heeft echter verklaard dat een door China gekozen opvolger niet zal worden erkend.

De Dalai Lama zegt in zijn nieuwe boek Voice for the Voiceless: ‘Aangezien het doel van een reïncarnatie is om het werk van de voorganger voort te zetten, zal de nieuwe Dalai Lama in de vrije wereld geboren worden, zodat de traditionele missie van de Dalai Lama – dat wil zeggen, de stem zijn voor universeel mededogen, de spirituele leider van het Tibetaans boeddhisme en het symbool van Tibet dat de aspiraties van het Tibetaanse volk belichaamt – zal worden voortgezet.’ Hij zei dat hij al meer dan tien jaar talloze petities heeft ontvangen van een breed scala aan Tibetaanse mensen, waarin er bij hem op wordt aangedrongen het voortbestaan van de Dalai Lama-traditie te garanderen.

Dit is een automatisch geplaatst bericht via ActivityPub.

#buitenChina #opvolging #reincarnatie #separatist #VoiceForTheVoiceless

Jules – Iberische intuïties

Wie weet er welk bloed hem door de aderen vloeit? Lang had hij de intuïtie gehad dat hij bezield was, hetgeen niet vreemd is wanneer je bent opgegroeid in een joods-christelijke cultuur en gevormd met de Indo-Europese klassieken. Atman, immers, is gelijk aan adem. Hij voelde zijn intuïtie bevestigd toen hij als vierentwintigjarige student met zijn vriendin voor het eerst naar Spanje was gereisd. De dictator was dood, maar slechts luttele jaren ervóór had het leger een tank met de loop geplaatst naar het kantoor van de socialistische partij en de gendarmerie het parlement bestormd en in gijzeling gehouden. Vanaf het moment dat ze de grens overstaken, had hij het gevoel: hier ben ik eerder geweest.

Er zouden nog meer dan twintig jaren voorbijgaan voordat hij, min of meer door toeval, in boeddhaland terechtkwam. Daar leerde je dat atman niet het ware was. Waarom eigenlijk? Vanaf het begin voelde het een beetje gekunsteld aan. Zouden deze mensen niet in de gaten hebben dat er sprake kan zijn van een continuüm, waarin de betekenis van het een overloopt in die van het ander? Altijd bleef hij twijfelen, omdat de geschiedenis nu eenmaal vele van dergelijke voorbeelden toont. Maar nee, deze club wilde als stroming een eigenheid die het de mens als persoon ontzegde. Atman is de voedingsbodem van reïncarnatie, zeiden ze. Wedergeboorte, dat is het ware. Maar toen hij als onderdeel van zijn studeren het heldenepos van de traditie onder ogen kreeg, en de Odysseus van het verhaal in duizenden eerdere levens bleek te kunnen schouwen, was hij weer terug bij af. Niets oorspronkelijks, gewoon een variant op thema’s uit de Veden en de Upanishaden.

Zalig de armen van geest, die zich verenigd vinden in het sociolect van hun evangelie. Voor wie het wiel de toetssteen is van hun moraliteit, voor hun voorkeur voor een dromerig reine land op aarde en hun afkeer van iedere vermoede hindernis die hun droom in de weg staat. Nee, hijzelf dan. Had hij eerder de koning van Hispanje geëerd? Of had hij als toegevoegd adjudant gediend bij de Slag om Salamanca? Hij associeerde zijn Iberische intuïties met het krijgersbloed dat hij onmiskenbaar had, dat hem ook in het burgerleven een zekere vechtlust gaf. Alles was transparant voor hem, van calvinisme tot theosofie: het goddelijk geheim van de geschiedenis, dat mensen hun goddelijk geheim niet doorzien, nee, het niet willen doorzien, op straffe van de inquisitie die hem ten deel valt die het doorprikt. En daar wrong hem altijd weer de schoen. Want met het zogenaamd agnostische van de geseculariseerde religieuze verlangens ging maar al te vaak iets heel essentieels verloren, het geloof in een volgend leven, om niet te zeggen: in vorige én volgende levens. Dit element uit het heldenepos en verwante, latere literatuur, verleende in zijn ogen aan de club tradities, vrijwel allemaal en geen enkele in het bijzonder, een verschraald karakter. Als alles moet gebeuren in dit ene leven, ja, dan eindig je vanzelf met een fundamentalistisch, grimmig, dystopisch zelfverstaan.

En zo kwam het dat hij doorvocht voor de middenweg in een gepolariseerde, zichzelf voor het lapje houdende omgeving die het WYSIWYG-credo beleed (‘What You See Is What You Get’). In zijn krant schreven mensen dit: “Wat is er groot aan dat land met eeuwenlang racisme, armoede, gezichtsverlies, haat, machtsmisbruik, vriendjespolitiek, een veroordeelde dus criminele president?” Of dit: “We zijn klaargestoomd voor polarisatie, voor het definitief toetreden tot een kamp, ja zelfs voor oorlog. Klaar om misbruikt te worden door grote politieke leiders die ons nodig hebben om hun macht te vergroten en belangen veilig te stellen. Zij gaan steeds een stap verder, voor wie geweld al vanzelfsprekend is.” Of dit: “Een ander schema is dat van de sterke leider. Dat is al eeuwen in gebruik en zo vertrouwd dat er nauwelijks discussie over is. Patriarch, feodale heer, koning en paus zijn vroege voorbeelden. Sterke leiders roepen nog steeds bewondering op. Een president is een moderne toepassing. Het kapitalisme introduceerde de CEO. Traditie, regelgeving en charisma garanderen de werking van dit schema. Het leidersjargon is vaak militaristisch. Oorlog is een middel dat door korte beslislijnen snel is in te zetten.”

Het was alsof er opnieuw een schemer viel over het avondland. De wereld werd heter en heter, dat hielp niet mee. Schema’s waren er, maar niet de schema’s waarover mensen schreven. De ene utopie tegenover de andere utopie alsof in een religieuze roes het einde der tijden was aangebroken. Waar bleef de soteriologie van de Indo-Europese tradities wanneer de ethiek zich niet meer wist te gronden in vorige en toekomstige levens? “Westerse beoefenaars gingen mediteren. Filosofen waren meer geïnteresseerd in de wijsheid en begonnen de sutra’s en de geschriften van Nagarjuna en Dogen te lezen op de manier zoals ze Plato en Kant lazen. Het ethische aspect bleef het onderschoven kindje. Het boeddhisme kwam dan ook binnen in een klimaat waar we ons net aan het vrijvechten waren van iedere onderdrukkende moraal,” schreef een leraar met wiens visie hij vaak wel overweg kon. Hoewel hij hierbij aantekende dat het vrijvechten van onderdrukkende moraal zich ondertussen jammerlijk in zijn tegendeel had verkeerd in een traditie die zelf op die van de eendimensionale mens was gaan lijken. De dialectiek der verlichting kortom, om een oud thema aan te snijden.

Hij nam zijn bijbeltje ter hand. Er waren maar een paar late leraren in de traditie die al het voorgaande doorzagen, het falen van de ambities, het falen van de voorspellingen, het falen van het sektarisme met de metastase van zijn sociolect. Het boek appelleerde aan zijn zondebesef. Hij voelde al een aantal jaren berouw over eerder handelen uit overmoed tijdens zijn leven, en over andere dingen. Hij wist zijn leven te kort om al zijn eigen falen goed te maken, maar een mens moet doen wat hij kan. De latere leraren verkondigen dat zondebesef en berouw eerder tot inkeer leiden dan het zich aan de goede kant van de geschiedenis wanen in dit leven. Hun profetie is die van een volgend leven, hoezeer ook verpakt in de literaire verbeelding van hun tijd. Maar voor wie alles transparant is, legt de bedoeling zich eenvoudig bloot. Hij nam zich het woord op de lippen, het zich herhalende, bevrijdende woord, en wist zich in verschillende dimensies tegelijk. En hij vocht door voor de middenweg.

Dit is een automatisch geplaatst bericht via ActivityPub.

#Atman #avondland #dictatorSpanje #falen #IberischeIntuïties #Kant #leven #middenweg #Plato #reincarnatie #Upanishaden #Veden #WYSIWYGCredo
#Atman #avondland #dictatorSpanje #falen #IberischeIntuïties #Kant #leven #middenweg #Plato #reincarnatie #Upanishaden #Veden #WYSIWYGCredo

#253.3 - JACK&JOZEF - Toeval of niet?

Ligt alles vast?

https://youtube.com/shorts/lrjyC4Wg4gQ

#ad #nrc #vk #podcast #PodcastGemist #JackJozef #vodcast #vlog #omdenken #brt #vrt #tv #media #virtueel #reincarnatie #toeval #geloof #max #bnnvara #vandaaginside #RTL4 #vpro #sbs6 #weereendag #news #new #schiedamviert750

#253.2 - JACK&JOZEF - Déjà vu in Limburg?

Of is het iets anders?

https://youtube.com/shorts/ovHKhwY5-OM

#ad #nrc #vk #podcast #PodcastGemist #JackJozef #vodcast #vlog #omdenken #brt #vrt #tv #media #Dejavu #reincarnatie #geloof #max #bnnvara #vandaaginside #RTL4 #vpro #sbs6 #weereendag #news #new #schiedamviert750

Zo luidt de slotzin van Bij mijn weten, het boekje, waaraan ik het afgelopen jaar heb gewerkt. Het gaat over de geestelijke fundering van de nieuwe samenleving die ons voor ogen staat. Vandaag verschijnt het als klein formaat paperback en ook als pdf en epub. Beide e-versies zijn gratis.

In het boekje beschrijf ik vier levensbeschouwelijke ‘realisaties’.

Aan de hand van korte autobiografische schetsen, gedichten, signaleringen en commentaren laat ik zien dat de gedachte dat God de Ander is een fundamenteel manco is in onze westerse cultuur.

In mijn optiek maken wij deel uit van God. Als wij ons dit realiseren, blijkt dat we vele malen krachtiger zijn dan we doorgaans denken.

God als de Ander vormt de basis van een dualistisch en individualistisch wereldbeeld. God als Al Dat Is biedt meer mogelijkheden voor een holistisch en sociaal bewogen alternatief.

Nieuw fundament

Hier volgte de slotpassage van Bij mijn weten:

De hoofdpersoon in de roman ‘Vreemdeling in een vreemd land’ van Robert Heinlein, Valentine Michael Smith genaamd, komt van Mars en heeft andere overtuigingen en omgangsvormen dan wij. Zo begroet hij anderen met de vaststelling: “Gij zijt God.” Hij bevestigt aldus eerst hun goddelijkheid, hun samen-met-hem-IN-God zijn, en begint dan pas het gesprek.

Stel je eens voor hoe onze samenleving zal veranderen als dit onze basishouding wordt. De omgangsvorm in al onze sociale contacten. Met medestanders en tegenstanders. Zij maken allemaal – zonder uitzondering – deel uit van God en verdienen daarom het respect dat bij die unieke positie hoort.

Of stel je eens voor wat een enorme toename aan zelfkennis binnen ons bereik komt als we zicht hebben op voorgaande levens en op de doelen die we ons voor het huidige leven hebt gesteld. Denk ook eens aan de impact van de samenwerking met anderen, die over ditzelfde type zelfkennis beschikken. Hoeveel meer zou je elkaar dan begrijpen en hoeveel minder verdeeldheid, wrijving en onmin zou er dan zijn!

Of stel je eens voor wat er allemaal verandert als we de natuurlijke omgeving met diep respect gaan behandelen. Als we weer eerbied voelen voor alles wat leeft en groeit. Als er tederheid sluipt in onze omgang met planten, groenten en bloemen.

En stel je tot slot eens voor wat er gebeurt als wij – bekrachtigd met goddelijke vermogens en gesteund door elkaars liefde – omgevingen scheppen naar ons beeld. Als we het leven als beeldende kunst gaan zien en gaan experimenteren en grenzen verleggen. Als we niet langer (onze plaats kennend) meedoen in Gods schepping, maar (onze plaats makend) met talloze anderen samen scheppen IN God.

Ik heb wel een beeld van de wereld die zo kan ontstaan.
Het is een wereld waarin liefde de grondtoon is, waarin de Aarde bloeit, schoonheid alom aanwezig is en waarin we leven in overvloed.

Zo’n soort samenleving kan alleen ontstaan als er een geestelijke fundering is die door grote delen van de bevolking wordt gedragen. Een dergelijke fundering is op dit moment niet aanwezig.

Het vacuüm dat is ontstaan na de ontkerkelijking lijkt opgevuld door de (materialistische) wetenschap, maar de geestelijke leegte in onze cultuur wordt er niet door opgeheven. De moderne wetenschap is een pseudoreligie.

Een nieuw en aansprekend fundament is cruciaal. Zonder dat is geen duurzame samenwerking in werkende alternatieven mogelijk.

Ik hoop met dit boekje aangetoond te hebben hoe essentieel dit fundament is.
Ik hoop verder een paar kernpunten daarvan benoemd te hebben.

Het werk aan deze nieuwe fundering is een collectieve inspanning.
Voorlopig is er niets belangrijker dan dat.

Tot zover de slotpassage van Bij mijn weten.

Grafische creativiteit

Bij mijn weten heeft een bijzondere vormgeving. De afbeelding op de cover loopt door op de naar binnen gevouwen flappen. Als je alles uitvouwt, zie je de figuur die in de tekst een centrale positie inneemt.
Aan de binnenzijde van de flappen is nog een kleine verrassing te vinden.
Dit alles dankzij het creatieve grafische brein van Arnoud van den Heuvel.

Eerste exemplaren

Op zaterdag 3 februari overhandigde ik de eerste exemplaren van Bij mijn weten aan mijn dochters Nadine en Stephanie. Dochter Adrienne was vanuit Sydney online bij deze gebeurtenis aanwezig. Zij ontving het boekje als pdf.

Gratis pdf en epub

Download geheel als pdf
Download geheel als epub

Bestel hier het gedrukte boekje
(het is in alle online en offline boekwinkels te koop, onder meer bij Bol, Libris, Bruna, Amazon, Gospel en de Academy of Happiness)

Gerelateerd

De manifestatie van de Nieuwe Aarde

De Nieuwe Aarde is een hoogtechnologische beschaving

De kracht van 8

Wil je een seintje per e-mail ontvangen bij iedere nieuwe posting op TransitieWeb?
Klik dan hier.

Wil je jouw reactie plaatsen bij dit artikel?

Ga dan met je cursor helemaal naar de bodem van deze pagina. Daar vind je een invulscherm. Je kunt daar je reactie intypen of inplakken. Het kan soms geruime tijd duren voordat je reactie zichtbaar is. Dit komt, omdat er eerst moderatie plaatsvindt.

Als je reageert kun je aangeven dat je een seintje wilt bij nieuwe reacties en/of bij nieuwe berichten.

Wil je dit artikel delen met anderen?
Maak dan bij voorkeur gebruik van e-mail. Zo is de kans een stuk kleiner dat je bericht gecensureerd wordt.

https://www.transitieweb.nl/spiritualiteit/voorlopig-is-er-niets-belangrijker-dan-dat/

#333399 #BijMijnWeten #filosofie #FredTeunissen #God #reïncarnatie #RobertHeinlein #theologie

"Tijdens haar verhaal vloog er ineens een kleine kleurrijke vlinder door de openstaande deuren het Beauforthuis binnen. De vlinder was mooi te zien in de lichtstralen en streek neer óp de canvas foto. Hij bleef daar even zitten."

Lees de nieuwe column van @ronaldcamstra hier: https://www.zeistermagazine.nl/vlinderinausterlitz

#zeist #zeistermagazine #column #ronaldcamstra #austerlitz #vlinder #toeval #spiritueel #spiritualiteit #bruiloft #huwelijk #schoonvader #reincarnatie #beauforthuis #foto #fladderen #binnen

Plato (15): De ideeënleer, of vormenleer https://sargasso.nl/plato-15-de-ideeenleer-of-vormenleer-2/ #grieksefilosofie #reïncarnatie #ideeënleer #Vormenleer #Filosofie #Plato

Vanuit Reïncarnatietherapie is bekend dat de omstandigheden waarin de conceptie plaats vindt invloed heeft op welke 'ziel' zich verbindt aan de bevruchte eicel.
Een nieuwe studie suggereert dat bepaalde vormen van kunstmatige voortplanting een risico met zich meebrengen op autisme en ontwikkelingsachterstanden.
Zou het kunnen zijn dat de klinische omstandigheden waarin bevruchting plaatsvindt zich reflecteert in een onvermogen tot emotioneel begrip later?

https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2799857?guestAccessKey=e556ad1e-d50d-4424-a6c2-9ba7e9abcc93&utm_source=silverchair&utm_campaign=jama_network&utm_content=ped_weekly_highlights&cmp=1&utm_medium=email

#reïncarnatie