புரியாத புதிர்
உங்கள் சிறப்புத்தன்மை ஒன்றை வேடிக்கையாக எழுதுங்கள் என்று நண்பரிடம் கேட்டார்களாம் — அவர் அன்றுதான் ஒரு கம்பெனியில் வேலைக்குச் சேர்ந்திருந்தார். அவரும் “–” என்று மட்டும் எழுதிக் கொடுத்தாராம். அவர் தேடிக் கொண்டிருந்தது, em dash என்று அழைக்கப்படும் இந்த “—” நிறுத்தற்குறியைத்தான்.
சொற்களுக்கு இடையே நின்று கொண்டு அவை எப்படி பொருள்பட வேண்டும் என்ற பணி செய்பவை நிறுத்தற்குறிகள். (இதோ இந்த முற்றுப்புள்ளி வேறொரு விஷயம் சொல்லப்படப் போகிறது என்று உணர்த்துகிறது), (இந்த அடைப்புக் குறிகள் தமக்கு உள்ளே உள்ள விஷயத்தை முந்தைய வாக்கியத்துக்கும் அடுத்த வாக்கியத்துக்கும் தொடர்பு ஏற்படுத்தாமல் தமக்குள் மட்டும் பொதித்து வைத்துக் கொள்கின்றன). இப்படி ஒவ்வொன்றுக்கும் ஒவ்வொரு வேலை.
Em dash — எதுவுமாக இல்லாதது, எல்லாமாக இருக்கக்கூடியது — எந்த நிறுத்தற்குறியின் வேலையையும் அது செய்யும் — பிரம்மத்தின் குறி என்றுகூட இதைச் சொல்லலாம் — அதுவும் இன்னதென்று சொல்ல முடியாதபடி இருந்தபோதிலும் எல்லாமாக இருக்கிறது, இல்லையா?
பிரம்மம்தான் அப்படியென்றால் உள்ளூர எங்கும் பொருந்த முடியாதபோதும் எல்லாருக்கும் எல்லாமாக இருப்பவர்கள் நம்மில் நிறைய பேர், நண்பரும் தன்னை அப்படி உணர்கிறார் என்று நினைக்கிறேன். ஆனால் இதையெல்லாம் புதுக் கம்பெனியில் வேலைக்குச் சேர்ந்த முதல் நாளே சொல்லுவது ஆபத்தான காரியம். அதனால்தான் எப்படி வேண்டுமானாலும் அர்த்தம் பண்ணிக் கொள்ளுங்கள் என்று புரியாத புதிர் போட்டுவிட்டார் நண்பர் என்று நினைக்கிறேன்.
#emDash #punctuation