Dossier der Woche: Wer waren die Azteken? Auf den Spuren der einstigen Herrscher Mittelamerikas. #Azteken #Geschichte #Archäologie #präkolumbisch
https://www.scinexx.de/dossier/wer-waren-die-azteken/

"...𝓪 𝓕𝓪𝓷𝓽𝓪𝓼𝔂 𝓐𝔃𝓽𝓮𝓬 𝓦𝓪𝓻𝓻𝓲𝓸𝓻 "

Once upon a time, a long time ago....
I fought for my beliefs and my rights.
No one ever had the right to judge, because it was my own destiny and my own battlefield...

(metallic) Softpastel + chalk pencils + acrylic underpainting

50x65 cm size on grey artist paper
100% freehand traditional (no digital) artwork.

#softpastelartist #softpastel #mixedmediaart #fantasyart #warriorart #mixedmedia #mixmediapainting #freehanddrawing #azteken #mastoart #mastonart

Xocolatl, das ursprüngliche Kakaogetränk der Mayas und Azteken, ist ein bitteres Erlebnis! 🍫✨ Es wurde aus gerösteten Kakaobohnen, Wasser und Gewürzen zubereitet und galt als heilig. Heute erinnert es uns an die Wurzeln der Schokolade. 🌍❤️ #Xocolatl #Schokolade #Tradition #Kakao #Maya #Azteken

https://www.tryfoods.de/blogs/blog/xocolatl-heiliges-getrank-der-mayas-und-azteken

Wie die Totenkopf-Pfeife der Azteken klingt. Der Pfeifenton hat eine beängstigende Wirkung auf das Gehirn.#Azteken #Totenkopfpfeife #Archaeologie
https://www.scinexx.de/news/archaeologie/wie-die-totenkopf-pfeife-der-azteken-klingt/

Precolumbiaanse culturen

Deze blog begon ruim dertien jaar geleden als een algemeen medium, zeg maar als een soort dagelijkse krant, en veranderde al snel in een blog over de Oudheid. Ik heb Rome, Griekenland, Egypte, Mesopotamië en Perzië altijd gepresenteerd in samenhang met Centraal-Eurazië en met Afrika; de Indusbeschaving en China kregen wat minder aandacht omdat ik er wat minder van weet. En Precolumbiaans Amerika kreeg pas de laatste jaren wat aandacht.

Eén reden daarvoor is dat ik meende dat de Precolumbiaanse culturen niet goed pasten bij de definitie van de oude wereld: de periode waarover we naast het archeologische bewijs al geschreven bronnen hebben, maar niet zó veel bronnen dat we aan echte geschiedvorsing kunnen denken. Eigenlijk, dacht ik, bestaat deze situatie in de Amerika’s alleen in de ruime eeuw vóór Cortés en Pizarro. Maar er zijn veel meer teksten, oudere ook, dan ik dacht. Een tweede reden: voor de op deze blog behandelde materie over de Oude Wereld kan ik zonder de Azteken en Inka’s uit de Nieuwe Wereld. En ook daarover ben ik anders gaan denken.

Precolumbiaanse culturen

De Precolumbiaanse culturen zijn interessant en ik zou er misschien meer over hebben geschreven als ik er al eerder meer over had geweten en als ik had geweten hoe ik aan informatie kon komen. Internet helpt niet werkelijk: in die ongedifferentieerde nevenschikking van informatie kan ik kaf en koren niet scheiden. De openbare bibliotheek bood een handvol boeken over pakweg de Maya’s of de Azteken, maar een echt overzichtswerk vond ik niet. Het academisch aanbod bleek hypergespecialiseerd. Terwijl ik dus gewoon een handboek à la De Blois en Van der Spek wilde lezen, zoals eerstejaars-geschiedenisstudenten in hun eerste weken doen.

En dus baseerde ik me op het museale aanbod. De Aztekententoonstelling in het Wereldmuseum in Leiden, de slecht toegelichte collectie in het Humboldtforum in Berlijn, de voorwerpen in de Brusselse Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis, de weergaloos mooie collectie van het Museum aan de Stroom in Antwerpen, het boeiende Museum der Fünf Kontinente in München en – vorige week – het Musée du Quai Branly in Parijs. Ik koop catalogi. Ik heb nu ruim duizend foto’s, geordend in eenennegentig mappen, van Yupik in Alaska tot Mapuche in Argentinië, maar eigenlijk weet ik niet goed wat de namen betekenen. Is “Puebla” de naam van een archeologische cultuur, van een landstreek in Mexico of van een archeologische fase? Mijn kennis is structuurloos.

Ik heb, eerlijk gezegd, de indruk dat dat niet alleen komt door mijn beperkte intellect. Het helpt de geïnteresseerde beginner niet dat Tiwanaku en Wari ook worden weergegeven als Tiahuanacu en Huari. Of dat een en dezelfde oude cultuur twee namen kan hebben.

Een fijn boek

Maar misschien ben ik onlangs gered. In het Musée du Quai Branly kocht ik een klein boekje, Les civilisations précolombiennes van de Franse archeologen Éric Taladoire en Patrice Lecoq; het is de vorig jaar verschenen, geactualiseerde versie van een boekje uit 2016. En hé, dit was bijna precies het boek dat ik zocht.

In het eerste hoofdstuk presenteren ze de archeologie en etnografie van de Amerika’s als een “tweede ontdekking” en schetsen ze de grote regio’s. Ik kan nu mijn eenennegentig fotomappen tenminste gaan ordenen. Het tweede hoofdstuk behandelt Midden-Amerika: de preklassieke Olmeken, de klassieke Maya’s, andere beschavingen uit de regio (zoals Teotihuacán) en tot slot de postklassieke imperia – anders gezegd, de Azteken. Steeds opnieuw gaat de beschrijving van de geografie vooraf aan die van de materiële cultuur, zo nu en dan onderbroken door beschrijvingen van zaken als religie, sjamanisme, mensenoffers, landbouwtechnieken of de politieke structuur.

Noordelijk Amerika komt er met een kort derde hoofdstuk bekaaid vanaf, waarna het vierde hoofdstuk de culturen van de Andes behandelt. Zeg maar Peru. Ze verdelen de geschiedenis in een aanloopfase, een formatieve periode (Cupisnique, Chavin), een periode van diversificatie (Nazca, Moche, Recuay, Vicus…), een periode van verstedelijking (Wari en Tiwanaku), een nieuwe periode van diversificatie (Chimú, Sicán, Chancay…) en tot slot ook hier imperiumvorming: de Inka’s.

Een vijfde hoofdstuk behandelt de culturen van Ecuador, Colombia, Bolivia, Chili en het Amazonegebied. Opnieuw kort. Ik had hier wat meer willen lezen over de domesticatie van de maïsplant, waarvan ik toevallig al eens heb opgeduikeld dat het een moeizaam proces is geweest.

Het beste is het slot. Dan trappen de auteurs hun eigen bouwwerk omver. Ze benoemen de politieke bijbedoelingen van sommige onderzoekers. Ook leggen ze uit dat het definiëren van culturen en cultuurfasen (“preklassiek” of “formatief”) problematisch is. Uiteraard zijn dit normale thema’s uit de geschiedtheorie en de sociale wetenschappen, maar het is goed dat deze zelfkritiek ook in een inleidend werk aan de orde komt.

Presentatie

Een perfect boek is dit niet. Ik schreef al dat dit bijna precies het boek was dat ik zocht. Afbeeldingen en meer landkaarten zouden de tekst beter begrijpelijk hebben gemaakt. Je kunt het online allemaal opzoeken, maar je hebt het liever meteen bij de hand. Hier wreekt zich het format van de Que sais-je?-reeks.

Tegelijkertijd: Les civilisations précolombiennes biedt een (volgens mij) gedegen overzicht en ook niet méér. De hinderlijke neiging van een Charles Mann om voortdurend zichzelf in het verhaal te plaatsen – zijn boek 1491 begint met een beschrijving van wat hij zag uit een vliegtuig – blijft de lezer bespaard.

Weet ik nu alles? Nee. Maar ik heb nu wel de materie bij de hand die ik nodig heb om een kaartenbak aan te leggen, om mijn fotoarchiefje te ordenen en – wie weet, als er zegen op rust – eens een blogje te wijden aan die wonderlijk vreemde wereld.

#Amazonegebied #Azteken #ÉricTaladoire #boek #Bolivia #ChancayCultuur #CharlesCMann #ChavinCultuur #Chili #ChimúCultuur #Colombia #CupisniqueCultuur #Ecuador #InkaS #maïs #MapucheCultuur #MayaS #mensenoffer #Mexico #MocheCultuur #MuséeDuQuaiBranly #NazcaCultuur #Olmeken #PatriceLecoq #Peru #PueblaCultuur #RecuayCultuur #SicánCultuur #sjamanisme #Teotihuacán #TiwanakuCultuur #WariCultuur #YupikCultuur

Samoerai versus Azteken

Vanouds letten historici op de interactie van culturen: wereldgeschiedenis is een achttiende-eeuws genre dat in de tijd van de Dekolonisatie de wind in de zeilen kreeg. Als zodanig is het vieux jeu. Het actuele, nog nauwelijks verkende front in de wetenschap is nu het kentheoretisch aspect van wereldgeschiedenis: de herijking van de hermeneutiek dus, noodzakelijk geworden door het inzicht dat mensen en ideeën hypermobiel zijn geweest. Evengoed zijn culturele contacten leuk voor blogjes, en vandaag gaan we naar de Filipijnen.

De Grote Ontdekkingen

Maar eerst iets anders. In 1488 rondde Bartolomeu Dias Kaap de Goede Hoop en zo’n tien jaar later bereikte Vasco da Gama India. Zo vond Europa aansluiting bij de handelsnetwerken rond de Indische Oceaan. Uiteraard waren er concurrenten: de handel met het Sultanaat Gujarat was tot dan toe een monopolie geweest van de Mammelukken uit Egypte, maar in 1509 maakten de Portugezen daarmee korte metten.

In de tussentijd had Christoffel Columbus de transatlantische zeeroute opengelegd. Hij nam een flinke hoeveelheid ziektekiemen mee naar de Nieuwe Wereld, zodat duizenden mensen stierven. Daardoor kon het kleine leger van Hernán Cortés, bijgestaan door de Tlaxcalteken, in 1521 een einde maken aan het verzwakte rijk van de Azteken.

Enkele jaren eerder, in 1513, was Vasco Núñez de Balboa de istmus van Panama overgestoken. De Europeanen stonden nu aan de Stille Zuidzee. Het was onvermijdelijk dat ze ook die zouden verkennen. In het jaar waarin Cortes Tenochtitlan verwoestte, bereikte Fernão de Magalhães de Filipijnen. Niet veel later stichtten de Spanjaarden daar, op het eiland Luzon, een kolonie. Zo kwamen de Europeanen van twee kanten tegelijk richting Zuidoost-Azië.

Brunei

Zoals de Portugezen, om handel te drijven met Gujarat, oorlog hadden moeten voeren met de Egyptische Mammelukken, zo werden de Spanjaarden op de Filipijnen geconfronteerd met het Sultanaat Brunei, in het noorden van Borneo. Verder waren er Japanse piraten. Die bedreigden de Spaanse koloniale dominantie niet wezenlijk, maar Brunei deed dat wel. Het stadstaatje had koloniale ambities richting Filipijnen en beschikte over kanonnen.

De Spanjaarden bereidden de expeditie naar Brunei zorgvuldig voor. Om zeker te zijn van goddelijke steun, nodigde gouverneur Francisco de Sande in 1577 missionarissen uit naar de Filipijnen. Militaire bijstand kwam uit Spaans Mexico: Spaanse soldaten natuurlijk, alsmede wapens, goud en 200 man die in de bronnen worden aangeduid als Indianen. Het moet gaan om Azteken. Preciezer kunnen we niet zijn, maar misschien herkennen we hier de opvolgers van de roemruchte Adelaar-krijgers of de Jaguar-krijgers. Verder beschikte De Sande over zo’n 1500 Filipino’s en 300 mensen uit Borneo.

In 1578 verklaarde De Sande de oorlog aan sultan Saiful Rijal (r.1530-1581). Die beschikte over een al even gevarieerd leger, waarin behalve soldaten uit Brunei ook huurlingen vochten, gerekruteerd uit alle landen rond de Indische Oceaan: mannen van de Malabar-eilanden, Afrikanen van de Somalische en Swahilische kusten, en Indiërs uit Gujarat. Onder die laatsten bevonden zich soldaten uit het huidige Pakistan, Mammeluks Egypte en Ottomaans Turkije.

Het Spaanse leger – we zullen het maar Spaans noemen, al waren de meeste soldaten dus Filipino’s – baande zich een weg door het oerwoud en bereikte de residentie van de sultan. Verraders lieten de Spanjaarden binnen in de stad. Bij het plunderen ging de moskee in vlammen op. Een epidemie onder de Spanjaarden stelde de sultan in staat de bezetters te verjagen, maar evengoed zag hij verder af van expansie naar de Filipijnen.

Oorlog op Luzon

Vergeleken met de expeditie naar Brunei, was de oorlog tegen de Japanse piraten minder ingrijpend. Het ging om zogeheten ronin: samoerai-krijgers die, zonder meester, voor zichzelf waren begonnen en een fort hadden gebouwd aan de noordkust van Luzon. De Spaanse gouverneur van de Filipijnen, inmiddels Gonzalo Ronquillo, liet de bestrijding over aan een ondergeschikte, Juan Pablo de Carrión. Die had aan veertig Spaanse soldaten genoeg en vulde dat aan met Filipino’s, Azteken en Borneoërs, met wie ervaring was opgedaan tijdens de expeditie naar Brunei.

De Japanners sloegen de eerste Spaanse aanval af; De Carrións manschappen moesten zich terugtrekken op rivierboten (de sampans die u kent uit Suske & Wiske). Alleen de aankomst van versterkingen redde de aanvallers van hun ondergang, en nu waren het de piraten die zich moesten terugtrekken. De Spanjaarden rukten op naar het fort, stelden hun geschut op, begonnen de beschieting, sloegen Japanse aanvallen af en veroverden het fort.

Tot zover deze koloniale oorlog. Zomaar een detail uit de complex samenhangende wereldgeschiedenis. Theoretisch weet ik wel dat culturen contact hadden. De Karthager Hanno bereikte Nok-Nigeria, keizer Augustus ontving een gezantschap uit India, kalief Harun ar-Rashid deed een olifant cadeau aan Karel de Grote. Maar dit soort contacten blijven mij verbazen – zoals het feit dat op Luzon ooit, in 1582, Azteken hebben gevochten tegen samoerai.

En verbazing is mooi. Dus dit blogje doe ik vandaag cadeau aan mijzelf – op mijn zestigste verjaardag.

#AdelaarKrijgers #Azteken #BartolomeuDias #Borneo #Brunei #ChristoffelColumbus #FernãoDeMagalhães #Filipijnen #FranciscoDeSande #GonzaloRonquillo #Gujarat #HernánCortés #IndischeOceaan #JaguarKrijgers #Japan #JuanPabloDeCarrión #Luzon #Mammelukken #SaifulRijal #samoerai #Tenochtitlan #Tlaxcalteken #VascoDaGama #VascoNúñezDeBalboa #wereldgeschiedenis

https://www.wissenschaft.de/geschichte-archaeologie/drei-aztekencodices-wiederentdeckt/

https://www.wissenschaft.de/geschichte-archaeologie/drei-aztekencodices-wiederentdeckt/?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=wissenschaft.de_05_04_2024

#Azteken #codice s entdeckt

Sinds ik de Azteken-expositie in het Wereldmuseum in Leiden heb bezocht, raak ik steeds meer in #Azteken en andere precolumbiaanse culturen geïnteresseerd. En vandaag is er iets leuks te melden: de ontdekking van drie codices, zeg maar Aztekenboeken.

https://mainzerbeobachter.com/2024/03/25/drie-nieuwe-codices-van-de-azteken/

#punindented #punintended #humorfürhartgesottene #homorfürfortgeschrittene #humorhartimnehmen #achtungtiefflieger #achtungfüßehoch #wortspiele #wortspieledesgrauens #wortspieleausderhölle #wortwitze #wortwitzedesgrauens #wortwitzeausderhölle #cartoonhumor #kalauer #flachwitze #homokalaueriensis #homopuniensis #azteken #opferaltar #kunstgeschichte #südamerika #südamerikareisen #mayakultur #mittelamerika #opfer

#punindented #punintended #humor #wortspiel #wortwitz #cartoon #kalauer #flachwitze #homokalaueriensis #homopuniensis #nichtverwechseln #verwechslungsgefahr #vokabeln #wortschatz #lernkarten #daf #deutschalsfremdsprache #inka #maya #azteken #altehochkulturen #goldschatz #imker #honig #wabengold #wabe

#Archeologen hebben een belangwekkende vondst gedaan in de voormalige #tempel 'Templo Mayor' van de #Azteken in #Mexico-Stad. Het gaat om een offer met vijftien #beelden van groene steen.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/08/27/supervondst-in-mexico-stad-offers-van-azteken/

Kunst op Zondag | Precolumbiaanse kunst https://sargasso.nl/kunst-op-zondag-precolumbiaanse-kunst/ #Precolumbiaansekunst #MuseumaandeStroom #DoraJanssen-Arts #Conquistadores #Cultuur&Media #Tenochtitlan #sjamanisme #Antwerpen #CostaRica #Guatamala #columbus #Azteken #Maya's #Mexico #Peru

De Azteken deden nauwkeurige waarnemingen van de Zon voor hun landbouw

Het Mexico van vóór Columbus herbergde een van de grootste beschavingen en bevolkingsgroepen ter wereld. De meest bekende en dominante van deze beschavingen waren de Azteken.

https://www.kuuke.nl/de-azteken-deden-nauwkeurige-waarnemingen-van-de-zon-voor-hun-landbouw/

#azteken #astronomie #kalender #landbouw #zon

📺 >Die Machtzentren der Maya: Teotihuacán<
#Doku
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹
#Teotihuacán ist eine der bedeutendsten Ruinenstätten Amerikas, gelegen im mexikanischen Hochland. Als die #Azteken sie im 14. Jahrhundert entdeckten, war die Stadt schon lange verlassen.
https://rodlzdf-a.akamaihd.net/de/zdf/21/06/210613_machtzentren_der_maya_teotihuacan_inf/3/210613_machtzentren_der_maya_teotihuacan_inf_2360k_p35v15.mp4
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹
(44 min) #FARBfernsehen #mexico

Für alle, die die #Azteken-Ausstellung bei uns verpasst haben oder noch mehr über sie wissen möchten: Das Weltmuseum #Wien, 2. Station unserer Ausstellung, bietet eine Reihe mit Online-Vorträgen an weltmuseumwien.at/programm/#kale… @EmbaMexAle #mexiko #mexico (Foto: KHM Museumsverband)