#Romulus

Defense Feedsdefensefeeds
2025-11-10

Could the seas soon be patrolled by ships without crews?

The new ROMULUS 20 USV introduces dual-autonomy operations to unmanned surface vessels enabling individual and swarm tasks across surface and subsurface domains.

Discover how ROMULUS is redefining naval autonomy and fleet integration. Learn why it matters:
defensefeeds.com/news/naval-ne

2025-11-05

Het Comitium in Rome

Opgraving onder het Comitium

Wie de Senaatszaal verliet, kwam op het Comitium. Na de renovatie door Julius Caesar en Augustus was van het oorspronkelijke plein, dat ten tijde van de Republiek ruimte had geboden aan de Volksvergadering, weinig over. Destijds hadden om het ronde terrein, dat een doorsnede had van vijfentwintig meter, lage tribunes gestaan en eretekens voor verdienstelijke mensen en de profetessen die Sibillen werden genoemd. De Romeinse encyclopedist Plinius de Oudere stuitte op een vermelding van nog twee beelden:

Ik heb ontdekt dat aan weerszijden van het Comitium beelden van Pythagoras en Alkibiades hebben gestaan, omdat de Delfische Apollo ons tijdens de Samnitische Oorlog gelastte op een opvallende plaats standbeelden op te richten van de machtigste en de verstandigste onder de Grieken. Ze hebben er gestaan totdat de dictator Sulla het Senaatsgebouw vergrootte tot op die plaats. Het is overigens wonderlijk dat de vroede vaderen Pythagoras hoger aansloegen dan Sokrates, die door dezelfde god toch als meest verstandige is aangewezen, dat ze Alkibiades verdienstelijker vonden dan zoveel anderen, en dat ze iemand hoger achtten dan Themistokles, die machtig én verstandig was.noot Plinius de Oudere, Natuurlijke Historie 34.26.

Aan een ander standbeeld was een bekend verhaal verbonden, dat de Romeinse geschiedschrijver Titus Livius met smaak opdist:

Attus Navius, destijds een beroemd ziener, verklaarde dat er niets mocht worden veranderd en ook niets nieuws mocht worden ingesteld tenzij de vogels het gunstig hadden geduid. Hierover ontstak koning Tarquinius Priscus in woede en men zegt dat hij, spottend met de zienersgave, uitriep: “Vooruit dan, goddelijke ziener, raadpleeg de vlucht van de vogels en zeg dan of datgene waaraan ik op dit ogenblik denk, kan gebeuren!”

Toen Attus, na de voortekenen te hebben waargenomen, verklaarde dat het inderdaad zou gebeuren, zei de koning: “Nee maar! Waar ik aan zat te denken was dat jij met een scheermes een slijpsteen zou kloven. Hier, pak die dingen en zie voor elkaar te krijgen wat volgens de verkondiging van je vogels mogelijk is!”

Toen kloofde – zegt men – de priester zonder aarzelen de slijpsteen. Vroeger stond er een standbeeld van Attus, met bedekt hoofd, op de plaats waar dit is voorgevallen, op het Comitium, op de treden links van het Senaatsgebouw. Volgens de overlevering werd daar ook de slijpsteen geplaatst, om het nageslacht aan dit wonder te herinneren.noot Titus Livius, Geschiedenis van Rome sinds de Stichting van de Stad 1.36.3-5; vert. Katwijk-Knapp.

Na de nieuwbouw ten tijde van Augustus zijn enkele van deze oude standbeelden verplaatst naar het naar hem vernoemde forum, maar al snel kwamen er nieuwe voor in de plaats.

Volcanal

Een deel van het Comitium was vernoemd naar de vuurgod Vulcanus en heette Volcanal. In de keizertijd lag daar een afgebakende ruimte, geplaveid met zwart marmer en ommuurd door een hek van wit marmer. Om haar kleur heette de plek ook Lapis Niger, “Zwarte Steen”. Eronder lag een zeer oud heiligdom: archeologen troffen er een altaar aan uit de vierde eeuw v.Chr., de sokkel van een standbeeld en een stenen kubus met een inscriptie die aan de hand van de lettervormen is gedateerd tussen 650 en 600.

Inscriptie, in oeroud Latijn, gevonden onder de Zwarte Steen (Nationaal Museum, Rome)

Omdat in de Griekse wereld stadstichters een monument kregen op de markt van de door hen gestichte steden, schrijft de Grieks-Romeinse auteur Dionysios van Halikarnassos dit monument toe aan de stichter van Rome:

Romulus wijdde een bronzen vierspan aan Vulcanus en richtte daarnaast een beeld op van zichzelf met een inscriptie in Griekse letters waarin hij zijn eigen daden vermeldde.noot Dionysios van Halikarnassos, Romeinse Oudheden 2.54.2; vert. Simone Mooij.

Met “Griekse letters” bedoelt Dionysios waarschijnlijk het archaïsche schrift van de inscriptie, dat inderdaad lijkt op het alfabet van de in Italië gevestigde Grieken. Hoewel we de inscriptie dus kunnen lezen, is ze onbegrijpelijk. Daarvoor is het Latijn te oud. Een mogelijke interpretatie is dat degene die een heilige plaats schendt ter dood zal worden gebracht, dat de heraut van de koning iets afkondigt en de koning een reinigingsoffer moet brengen.

Ook al blijft de inscriptie een mysterie, het is duidelijk wat het monument onder de Zwarte Steen was: een cultusplaats voor Romulus, die volgens een oeroude traditie afstamde van een vuurgod.noot FGrH 817F1.

#Alkibiades #AttusNavius #Augustus #Comitium #DionysiosVanHalikarnassos #ForumRomanum #JuliusCaesar #LapisNiger #LuciusCorneliusSulla #Octavianus #PliniusDeOudere #Pythagoras #Rome #Romulus #Senaat #sibille #Sokrates #TarquiniusPriscus #Themistokles #TitusLivius #Volcanal #volksvergadering #Vulcanus

2024-08-30

De Palatijn

De Domus Augustana op de Palatijn

Ik heb me zelden in mijn leven zó in mijn oudheidkundige waanwijsheid betrapt gevoeld als op een grijze decemberdag, nu een jaar of twintig geleden, in Rome. Ik was met twee studenten op het Forum Romanum en we wandelden naar de Palatijn, de heuvel waar ooit de keizerlijke paleizen stonden en waar Romulus de stad zou hebben gesticht. Uiteraard moest ik alles uitleggen en stond ik al in de doceerstand toen een van de studenten (de Lauren van Zoonen die hier ook weleens leuke blogs schrijft) zei dat dit toch wel een magische plek was.

Bam. Dat was ik even vergeten. Maar Rome is natuurlijk niet slechts een plaats waar allerlei oudheidkundig interessants is te zien. Het is ook een plek die je moet ervaren. Er is niets mis met Ruinenlust. Zeker op de Palatijn, waar de overblijfselen van de oude gebouwen zijn opgenomen in een prachtig park, dat zelfs op een grijze decemberdag magisch is.

De IJzertijd

Niet dat er vanuit de doceerstand niets over de Palatijn te vertellen valt. Volgens de Romeinse traditie was de heuvel al in de oudste tijden bewoond. In de keizertijd wees men de vermeende hut van Romulus nog altijd aan. Archeologen hebben inderdaad de resten van eenvoudige boerderijen – geen herdershutten – gevonden. Dat bevestigt overigens niet de traditie dat Rome is gesticht op de Palatijn, want soortgelijke boerderijen stonden ook op andere heuveltoppen.

Maquette van een IJzertijddorpje op de Palatijn (Antiquarium v/d Palatijn, Rome)

In elk geval lag in de IJzertijd een kleine nederzetting op het westelijk deel van de Palatijn, de zogeheten Germalus. Of de heuvel destijds al was omgeven door een muur met drie poorten, zoals de antieke auteurs en Italiaanse archeologen beweren, valt niet uit te maken. Feit is wel dat de Palatijnse nederzetting ook zonder omwalling nagenoeg onneembaar was, aangezien de heuvel aan vrijwel alle zijden was omgeven door diepe, drassige dalen. Pas in de vroege zesde eeuw v.Chr. zou een begin worden gemaakt met de drainage.

Republiek

In voorindustriële samenlevingen, zo vervolgt uw docent, waren de hygiënische omstandigheden slecht. Rijke stedelingen vestigden zich het liefst op heuveltoppen, omdat ze daar minder last hadden van de stank van afval en uitwerpselen. Zo ook in Rome.

Huis van Augustus

Uit geschreven bronnen is bekend dat in de republikeinse periode op de Palatijn vooraanstaande Romeinse politici woonden, op loopafstand van het Senaatsgebouw. Hun huizen moeten groot zijn geweest, maar vooralsnog ontbreken archeologische sporen van vóór 90 v.Chr. Uit de daaropvolgende tijd stammen het Huis van Livia (Augustus’ echtgenote) en het Huis van de Griffioenen. Archeologen hebben ook tempels uit de republikeinse periode geïdentificeerd, zoals die van Victoria en Kybele.

Paleisbouw

Keizer Augustus was de eerste die hier grootschalig bouwde, maar een echt paleis was zijn woning op de Germalus niet. Dan zou het immers lijken alsof hij koning was, en dat was uit den boze. Al ten tijde van Tiberius (r.14-37) bleek het Huis van Augustus echter te klein voor alle representatieve functies. Het werd daarom uitgebreid, maar het 150 bij 120 meter grote complex dat tegenwoordig bekendstaat als Domus Tiberiana en waarvan de ruïnes liggen onder de lieflijke Farnesetuinen, is jonger.

Maquette van de Palatijn (Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis, Brussel)

Keizer Caligula (r.37-41) verbond de huizen van Augustus, Livia en Tiberius met het Forum en gebruikte, volgens een archeologische bevestigde anekdote, de tempel van Castor en Pollux als entree. Daarna bouwde Nero eerst de Domus Transitoria, een verzameling gebouwen die de diverse paleisachtige constructies moest verbinden. Na de beruchte brand van Rome werden alle gebouwen geïntegreerd in het Gouden Huis. De Domus Tiberiana maakte hier deel van uit.

De diverse bouwfasen zijn door archeologen geïdentificeerd, en uw docent wil er best wel over praten, maar veel is nog onduidelijk. Alle gebouwen zijn namelijk aan het eind van de eerste eeuw na Chr. weer geïntegreerd in de paleizen die architect Rabirius ontwierp voor keizer Domitianus (r.81-96): de representatieve Domus Flavia en de residentiële Domus Augustana. (De namen zijn bedacht door moderne geleerden.) Deze residentie werd voltooid in 92. Met een oppervlak van ruim een vierkante kilometer domineren deze gebouwen – of beter: de ruïnes ervan – de heuvel tot op de huidige dag.

Reconstructie van Domitianus’ troonzaal in Rome

Magische plek

In de tweede eeuw liet keizer Hadrianus (r.117-138) op verschillende plaatsen werkzaamheden uitvoeren, en een ruime halve eeuw later begonnen de Severische keizers weer nieuwe gebouwen toe te voegen. Keizer Septimius Severus (r.193-211) bouwde in de zuidhoek onder meer een badhuis en het zogeheten Septizodium. Dat was een sierlijke muur die vooral diende om de lelijke onderbouw van het badhuis aan het zicht te onttrekken voor wie over de Via Appia de stad binnen kwam.

Wat bomen geven aan waar het Septizodium stond

Keizer Heliogabalus – over hem binnenkort meer op deze blog – sierde de heuvel met een tempel voor zijn god, de Syrische Elagabal. De volgende keizer, Severus Alexander (r.222-235), wilde een imposante toegang toevoegen in de buurt van het Septizodium, maar de voortekens waren steeds ongunstig, zodat het project nooit werd voltooid. Daarmee kwam een einde aan de keizerlijke bouwactiviteit op de Palatijn. De keizers waren steeds minder vaak in Rome. Zeker na de Crisis van de Derde Eeuw dienden andere steden als residentie.

Maar het was een magische plek, met belangrijke tempels, met Domitianus’ goed gebouwde paleis, en met herinneringen aan het oudste Rome en Romes eerste keizer. In de vijfde eeuw keerden de keizers terug en waren er reparaties. Ook Theodorik, die rond 500 regeerde over Italië, liet de gebouwen opknappen. Een magische plek dus, waarvan de naam voortleeft in ons woord “paleis”.

#Augustus #Caligula #Domitianus #DomusAugustana #DomusAurea #DomusFlavia #DomusTiberiana #DomusTransitoria #Germalus #GoudenHuis #Hadrianus #Heliogabalus #Kybele #LaurenVanZoonen #Livia #Nero #Palatijn #Rabirius #Rome #Romulus #Ruinenlust #SeptimiusSeverus #Septizodium #SeverusAlexander #TheodorikDeGrote #Tiberius #Victoria

2025-10-02

Het Forum van Augustus (2)

Karyatide uit het Forum van Augustus (ik weet niet meer waar ik deze foto heb genomen)

Wie het Augustusforum, waaraan ik ook het vorige blogje wijdde, betrad vanaf het Forum van Caesar, zag op het plein eerst een beeld van keizer Augustus in een vierspan. Daar achter verrees de vijfendertig meter hoge tempel van Mars de Wreker. De onverwachte aanblik van zo’n groot bouwwerk moet enorme indruk hebben gemaakt, zeker als het witte Carraramarmer op een zomermiddag fonkelde in de zon.

Aan de voet van de ook nu nog imponerende trap stonden fonteinen, waarvan tegenwoordig alleen lage muurtjes resteren die amper boven het gras uitsteken. Hier stonden ook enkele standbeelden die ooit van Alexander de Grote waren geweest. In het gevelveld van de tempel lag links een beeld van Palatinus (de personificatie van de heuvel waarop Rome was ontstaan), daarop volgde een zittende Romulus die het voorteken van de twaalf gieren gadesloeg (een voorteken dat ook Octavianus eens zei te hebben ontvangen), en middenin stonden een schaars geklede Venus en een stoere Mars. Rechts van hem stond Victoria, zat Roma en lag de riviergod Tiber. Door deze verwijzingen naar de stichtingssage presenteerde Augustus zich als nieuwe Romulus.

De binnenkant van de tempel was een bont geheel. De vloer bestond uit alle soorten marmer van het Middellandse-Zee-gebied en dat bracht de omvang van het rijk en dus de macht van de heerser in herinnering. Achterin stond op een sokkel van enkele nog altijd zichtbare treden van Egyptisch albast een beeldengroep: een baardige Mars leunde op een lans, met aan zijn zijde een elegant geklede Venus die van haar zoontje Amor het zwaard van haar geliefde kreeg aangereikt. De groep kan worden gereconstrueerd aan de hand van een reliëf dat is gevonden in Algiers.

Venus en Mars en een vereerder (Musée national des antiquités, Algiers)

Aan weerszijden stonden de veldtekens die ooit door vijanden waren buit gemaakt maar later heroverd. Zo waren hier de in 53 v.Chr. door de Parthen op Crassus veroverde standaards, die ten tijde van Augustus waren teruggegeven aan zijn adoptiefzoon Tiberius. (Dit is de scène die is afgebeeld op het borstpantser van de Augustus van Primaporta.) Waarschijnlijk waren hier ook de adelaars te zien van het Zeventiende, het Achttiende en het Negentiende Legioen te zien, die waren verloren tijdens en heroverd na de slag in het Teutoburgerwoud.

De plaats van de heroverde veldtekens

Het forum had verschillende functies. Sommige kwamen we al tegen in het vorige blogje: rechtspraak en oorlogszaken. Uit andere bronnen weten we dat dit de plaats was waar jonge mannen werden ingeschreven in het dienstplichtigenregister (hoewel ze zelden werden opgeroepen), waar verslagen vijanden hun eed van trouw aflegden en waar de ridders hun jaarlijkse diner hadden. Augustus’ biograaf Suetonius vermeldt een incident:

Eens woonde keizer Claudius op het Forum van Augustus een rechtszitting bij toen hij de geur opsnoof van een maaltijd die in de tempel van Mars daar vlakbij werd klaargemaakt. Hij verliet de zitting, begaf zich naar de priesters en ging bij hen aan tafel.noot Suetonius, Claudius 33.1; vert. Den Hengst.

Achter de galerijen aan weerszijden van het plein lagen grote, halfronde ruimtes, zogenaamde exedra’s. Tegenwoordig resteren er twee, maar er waren er aanvankelijk nog twee, gelegen in de richting van het Forum van Caesar. Ze zijn gesloopt om ruimte te creëren voor het Forum Transitorium en het Trajanusforum.

Het Forum van Augustus, met rechts een van de exedra’s

De nissen in de muren van de exedra’s boden plaats aan standbeelden. Die in de noordwestelijke galerij stelden Augustus’ voorouders voor: middenin de nu zichtbare exedra stond een beeld van de legendarische voorouder Aeneas, met daaromheen alle andere voorouders, de  Julii. Dit was niets nieuws: elke Romeinse familie die het zich kon permitteren, bewaarde de portretten van haar overledenen en toonde zo haar geschiedenis. De omvang van de portretgalerij was een van de zaken waarin de rivaliteit tussen de aristocratische geslachten tot uiting kwam, en het spreekt vanzelf dat de galerij in het Augustusforum moest tonen dat de keizerlijke familie iedereen overtrof.

Lofrede op een illustere Romein (Museo nazionale della civiltà romana, Rome)

De exedra aan de overzijde vormde een “hall of fame” van voorname Romeinen uit heden en verleden. Centraal stond het beeld van – alweer – Romulus, geflankeerd door succesvolle generaals, bekende politici en de principes van de Senaat. De laatsten waren zeer belangrijk in de augusteïsche propaganda: door hen hier af te beelden, suggereerde Romes eerste keizer dat zijn eigen alleenheerschappij eigenlijk heel gewoon was – er waren gedurende de hele republikeinse periode dominante politici geweest.

Augustus bepaalde dat alle generaals die in de toekomst een triomftocht hielden of zogeheten triomfale eretekenen kregen, recht hadden op een standbeeld. Toen twee exedra’s werden gesloopt, werden de daar geplaatste beelden overgebracht naar de nieuwe fora: zowel het Forum Transitorium als het Trajanusforum hadden vergelijkbare galerijen. Zo gaf Augustus elke voorname Romein de ruimte en presenteerde hij zijn alleenheerschappij alsof ze paste binnen de republikeinse staatsinrichting. Het forum was echter ook bedoeld als persoonlijk monument. Niet voor niets stond zijn standbeeld midden op het plein. Er was nog een tweede beeld, dat zijn persoonlijke beschermgod voorstelde. Het was geplaatst in een apart vertrek in de noordhoek van het forum. Met een hoogte van tien meter was het de oudste van de colossi die Rome in de keizertijd sierden.

De veelkleurige vloer van dit vertrek is een kwart eeuw geleden gerestaureerd. In de muurdecoratie waren twee afbeeldingen opgenomen van Alexander de Grote, vervaardigd door de beroemdste schilder uit de Oudheid, Apelles (ca. 375-ca. 315). Augustus identificeerde zich graag met de Macedoniër, die net als hij Egypte had veroverd en zich als god had laten vereren. Zó ver kon Augustus niet gaan, maar het feit dat het standbeeld van zijn beschermgod groter was dan dat van Mars, zei genoeg.

#Aeneas #AlexanderDeGrote #Apelles #Augustus #Claudius #ForumVanAugustus #ForumVanCaesar #ForumVanTrajanus #Keizerfora #LegioXIX #LegioXVII #LegioXVIII #Mars #Octavianus #Rome #Romulus #slagInHetTeutoburgerwoud #Suetonius

Maik CiveiraMaikCiveira
2025-09-29

Y muchas veces sientes que lo único que puedes hacer es denunciar las mismas injusticias, rugir la misma rabia, clamar al vacío, pero sin hacer mella en esta entidad inefable, en este monstruo de tentáculos infinitos. Vives en el capitalismo tardío y aquí nadie escuchará tus gritos.

maikciveira.com/2024/09/nadie-

Apotheosis

This is also called divinization or deification. It’s from the Latin deificato, meaning “making divine.” This is the glorification of a subject to divine levels & commonly, the treatment of a human being, any other living thing, or an abstract idea in the likeness of a deity.

The original sense of apotheosis relates to religion & is the subject of many works of art. Figuratively “apotheosis” may be used in almost any context for “the deification, glorification, or exaltation of a principle, practice, etc.” So normally attached to an abstraction of some sort.

In religion, apotheosis was a feature of many religions in the ancient world. Some that are active today. It requires a belief that there’s a possibility of newly created God’s, so a polytheistic belief system.

The Abrahamic religions of Christianity, Islam, & Judaism don’t allow this. Though many recognize minor sacred categories such as saints. They’re created by a process called canonization. In Christian theology, there’s a concept of the faithful becoming god-like, called divinization or in Eastern Christianity theosis.

In Hinduism, there’s some range for new deities. A human may be deified by becoming regarded as an avatar of an established deity, usually a major one, or by being regarded as a new, independent deity (usually a minor one), or a mix of the 2.

In art, an apotheosis scene usually shows the subject in the Heavens or rising towards them. They’re often partnered by a number of angels, putti, personifications of virtues, or similar figures.

Especially from Baroque art onwards apotheosis scenes may show rulers, generals, or artists purely as an honorific symbol. In many cases, the “religious” context is classical Greco-Roman pagan religion, like The Apotheosis of Voltaire, which features Apollo. The Apotheosis of Washington (1865) sits high in the dome of the United States of America Capitol Building is another example. Personification of places or abstractions are also shown receiving an apotheosis. The classic composition was suited for artistic placement on ceilings or inside domes.

Before the Hellenistic period, imperial cults were known in ancient Egypt (pharaohs) & Mesopotamia (from Naran-Sin through Hammurabi). In the New Kingdom of Egypt, all deceased pharaohs were deified as the god Osiris, having been identified as Horus while on the throne. They were sometimes referred to as the “son” of other various deities.

The architect Imhotep was defied after his passing away. Though the process seems to have been gradual. This took over 1,000 years, by which time he had become associated with medicine. About a dozen non-royal ancient Egyptians became regarded as deities.

Ancient Greek & Roman religions have many characters who were born as humans but became gods. Like Disney’s Hercules. They’re usually made divine by 1 of the main deities, the 12 Olympians. In the Roman story of Cupid & Psyche, Zeus gave the ambrosia of the gods to the mortal Psyche. This transformed her into a goddess herself.

In the case of the Hellenistic queen Berenice II of Egypt was deified like other rulers of the Ptolemaic dynasty. The court dispersed a myth that her hair, that was cut off to fulfill a vow, had its own apotheosis before becoming the Coma Berenices, a group of stars that still bear her name.

In the Greek world, the 1st leader who granted himself diving honors was Philip II of Macedon. At the wedding to his 6th wife, Philip’s enthroned image was carried in procession among the Olympian gods. Such Hellenistic state leaders might be raised to a status equal to the gods before death, like Alexander the Great, or afterwards, like members of the Ptolemaic dynasty.

A heroic cult status that’s similar to apotheosis was also an honor given to a few reversed artists of the distant past, such as Homer.

Up to the end of the Roman Republic, the god Quirinus was the only 1 the Romans accepted as having undergone apotheosis, for his identification/syncretism with Romulus. Syncretism is the practice of meshing together different beliefs & various schools of thought. Eventually apotheosis in Ancient Rome was a process whereby a deceased ruler was recognized as divine by their successors. This was usually done by a decree of the Senate & popular consent.

The 1st of these cases was the posthumous deification of the last Roman dictator Julius Caesar in 42 BC by his adopted son, the triumvir Caesar Octavian. In addition to showing respect, the present ruler often deified a popular predecessor to legitimize himself & gain popularity himself & gain popularity with the people.

A vote in the Roman Senate, in the later Empire confirming an imperial decree, was the normal official process. But this sometimes followed a period with the unofficial use of deific language or imagery for the individual. This was often done rather discreetly within the imperial circle.

There was then a public ceremony, called a consecratio, including the release of an eagle which flew high. This represents the ascent of the deified person’s soul to Heaven. Imagery featuring the ascent, sometimes using a chariot, was common on coins & in other art.

The largest & most famous example in art in a relief on the base of the Column of Antoninus Pius, showing the emperor & his wife, Faustina the Elder, being carried up by a much larger winged figure, described as representing “Eternity,” as the personifications of “Roma” & the Campus Martius sit below, & eagles fly above. The imperial couple are represented as Jupiter & Juno (or Zeus & Hera).

The historian Dio Cassius, who said he was present, gives a detailed description of the large, & lavish, public consecratio of Perinax, emperor for 3 months in 193, ordered by Septimius Severus.

At the height of the imperial cult during the Roman Empire, sometimes the emperor’s deceased loved ones (heirs, empresses, or lovers) like Hadrian’s Antinous were deified as well.

Deified people were posthumously given the title ‘Divus’ for men & ‘Diva’ for women to their names to signify their divinity. Traditional Roman religion distinguished between a deus (god) & divus (a mortal who became divine or deified), though not consistently. Temple & columns were erected to provide a space for worship.

The imperial cult was mainly popular in the provinces. Especially in the Eastern Empire, where many cultures were well used to deified rulers, & less popular in Rome itself, & among traditionalists & intellectuals.

Some privately, & cautiously, ridiculed the apotheosis of inept & feeble emperors, as in the satire The Pumkinification of (the Divine) Claudius. This is usually attributed to Seneca.

Numerous mortals have been deified into the Taoist pantheon. Examples are Guan Yi, Iron-crutch Li, & Fan Kuai. Song dynasty general Yue Fei was deified during the Ming dynasty. He’s considered by some practitioners to be 1 of the 3 highest-ranking heavenly generals. The Ming dynasty epic Investiture of the Gods deals heavily with deification legends.

In the complicated, & variable, conceptions of deity in Buddhism, the achievement of Buddhahood may be regarded as an achievable goal for the faithful. Many significant deities are considered to have begun as normal people, from Gautama Buddha (the original Buddha & the creator of Buddhism) downwards. Most of these are seen as avatars or re-births of earlier figures.

Some significant Hindu deities, in particular Rama, were also born as humans. He’s seen as an avatar of Vishnu. In more modern times, Swaminarayan is an undoubted & well-documented historical figure, who’s regarded by some Hindus as an avatar of Vishnu, or as being a still more elevated deity. Bharat Mata (Mother India) began as a national personification devised by a group of Bengali intellectuals in the late 19th century. But now it receives some worship.

Various Hindu & Buddhist rulers in the past have been represented as deities, especially after death, from India to Indonesia. Jayavarman VII, King of the Khmer Empire the 1st Buddhist king of Cambodia, had his own features used for the many statues of Buddha/Avalokitevara he erected.

The extreme personality cult instituted by the founder of North Korea, Kim Il-Sung, has been to represent a deification. And continues to this day with the current leader. Even the nation is admittedly atheist.

In Christian theology, instead of the word “apotheosis,” they use the words “deification” or “divinization” or the Greek word “theosis.” Pre-Reformation, & mainstream theology, in both East & West, views Jesus Christ as the preexisting God who undertook mortal existence. Not as a mortal being who attained divinity. A view known as adoptionism. Adoptionism is an early Christian non-Trinitarian doctrine that holds that Jesus was born a mere human being. But Jesus was later adopted by God as His son, usually at Jesus’ baptism or resurrection, rather than being divine from eternity.

It holds that he has made it possible for human beings to be raised to the level of sharing the divine nature as II Peter 1:4 states that he became human to make humans “partakers of the divine nature.”

In John 10:34, Jesus referenced Psalm 82:6 when he stated: “Is it not written in your Law, I have said you are gods?” Other authors stated: “For this is why the Word became man, & the Son of God became the Son of man: so that Man, by entering into communion with the Word & thus receiving divine sonship, might be made God.” Accusations of self deification to some degree may have been placed on heretical such as the Waldensians.

The language of II Peter is taken up by St. Irenaeus, in his famous phrase, “if the Word has been made man, it is so that men may be made gods.” It becomes the standard in Greek theology. In the 14th century, St. Athanasius repeats Irenaeus almost word for word. In the 5th century, St. Cyril of Alexandria says that we shall become sons “by participation” (Greek methexis). Methexis is “group sharing,” where the audience actively participates in the performance.

Deification is the central idea in the spirituality of St. Maximus the Confessor. For whom the doctrine is the result of the Incarnation: “Deification, briefly, is the encompassion & fulfillment of all times and ages.”

The Roman Catholic Church doesn’t use the term “apotheosis” in its theology. This is equivalent to the Greek word theosis are Latin-derived words “divinization” & deification” used in the Latin tradition of the Catholic Church.

The concept has been given less prominence in Western theology than in that of the Eastern Catholic Churches. But is present in the Latin Church’s liturgical prayer.

Despite the theological differences, in the Catholic church art depictions of the Assumption of the Virgin Mary in art & the Ascension of Jesus in Christian art do share many similarities in composition to apotheosis subjects. As there are many images of saints being raised into Heaven.

Anthropolatry is the deification & worship of humans. It was practiced in ancient Japan towards their emperors. Followers of Socinianism were later accused of practicing anthropolatry.

One-Time Monthly Yearly

Make a one-time donation

Make a monthly donation

Make a yearly donation

Choose an amount

$1.00 $5.00 $10.00 $1.00 $5.00 $10.00 $5.00 $10.00 $15.00

Or enter a custom amount

$

Your contribution is appreciated.

Your contribution is appreciated.

Your contribution is appreciated.

DonateDonate monthlyDonate yearly

#1865 #193 #42BC #4thCentury #5thCentury #AbrahamicReligions #Adoptionism #AlexanderTheGreat #Ambrosia #AncientRome #Angels #Anthropolatry #Antinous #Apollo #Apotheosis #AscensionOfJesus #AssumptionOfTheVirginMary #Atheist #Avalokiteshvara #Avatar #Avatars #BaroqueArt #bengali #BereniceIIOfEgypt #BharatMata #Buddha #BuddhaGautama #Buddhahood #Buddhism #CaesarOctavian #Cambodia #CampusMartius #canonization #CatholicChurch #Christianity #ColumnOfAntoninusPius #ComaBerenices #Consecratio #Cupid #Deification #Deity #Deus #DioCassius #Disney #DIva #Divinization #Divus #EasternCatholicChurch #EasternChristianity #EasternEmpire #Egypt #Egyptians #Emperors #FanKuai #FaustinaTheElder #GrecoRoman #Greek #GuanYi #Hadrian #Hammurabi #Heaven #Hellenistic #Hera #Hercules #Hindu #Hinduism #Homer #Horus #IIPeter14 #Imhotep #ImperialCults #India #Indonesia #InvestitureOfTheGods #IronCrutchLi #Islam #Japan #JayavarmanVII #Jesus #John1034 #Judaism #JuliusCaesar #Juno #Jupiter #KhmerEmpire #KimIlSung #Krishna #Late19thCentury #Latin #LatinChurch #Mesopotamia #Methexis #MingDynasty #NaramSin #NewKingdom #NorthKorea #Olympians #Osiris #pagan #Pertinax #Pharaohs #PhilipIIOfMacedon #polytheistic #Psalm826 #Psyche #PtolemaicDynasty #Putti #Rama #Reformation #Roman #RomanCatholicChurch #RomanRepublic #RomanSenate #Romans #Romulus #Saints #Senate #Seneca #SeptimiusSeverus #Socinianism #StAthanasius #StCyrilOfAlexandria #StIrenaeus #StMaximusTheConfessor #Swaminarayan #Syncretism #Taoist #TaoistPantheon #Temple #ThePumpkinificationOfTheDivineClaudius #Theosis #Triumvir #USCapitolBuilding #Vishnu #Waldensians #YueFei #Zeus

Mathiassmilematou
2025-09-19

Il paraît que Ridley Scott a refusé que Fede Alvarez revienne à la réalisation pour 2. Serait-ce encore un souci d'ego de sa part voyant que Romulus a peut-être un peu plus séduit que ses et ?

2025-06-29

🪷 #UPDATE: British police have questioned 2 suspects, but are still looking for a bronze replica head of #Antinous stolen last week from the famous gardens of Ilford Manor, Bradford-on-Avon. Also stolen was a copy of the She-Wolf with #Romulus and #Remus and copies of the Villa Dei Papyri fawns. 🪷

2025-06-23

🪷 #URGENT: A nationwide manhunt is underway in Britain for thieves who stole a bronze replica head of #Antinous from the famous gardens of Ilford Manor, Bradford-on-Avon. Also stolen was a copy of the She-Wolf with #Romulus and #Remus and copies of the Villa Dei Papyri fawns. 🪷

Ancient Originsancientorigins
2025-06-22

AO THROWBACK - According to history the city of Rome was founded by Romulus in 753 BC. From then till the end of the 6th century BC Rome was ruled by kings after which it was transformed into a republic. ancient-origins.net/history-fa

2025-06-11

I use my #420 engine to visit different places #420

Erotic Saturnalia 🌲AimeeMaroux
2025-06-10
RTL Nieuwsrtlnieuws
2025-06-08

𝗥𝗲𝗴𝗶𝘀𝘀𝗲𝘂𝗿 𝗙𝗲𝗱𝗲 𝗔𝗹𝘃𝗮𝗿𝗲𝘇 𝘄𝗲𝗿𝗸𝘁 𝗮𝗮𝗻 𝗔𝗹𝗶𝗲𝗻: 𝗥𝗼𝗺𝘂𝗹𝘂𝘀-𝘀𝗲𝗾𝘂𝗲𝗹

Regisseur Fede Alvarez werkt aan een vervolg op zijn film Alien: Romulus. Volgens website NME zou de sequel in 2026 al in de bioscopen te zien moeten zijn.

rtl.nl/boulevard/artikel/55129

2025-05-10

🪷 #MothersDay ... #Romulus and #Remus take their dear old mom out for a Mother's Day drive. Such devoted sons Romulus and Remus were to their beloved Lupa she-wolf adoptive mother. 🪷

Andreas Wiedenhoffandreaswiedenhoff@rail.chat
2025-05-08

A snapshot taken at #Udine 🇮🇹, I think, from the open window of the northbound #Romulus while travelling from #Rome to #Vienna in August 1985: pictured here is the driving trailer (cab-car) of an #FS regional train, operating in push-pull mode. On the right: a railcar of the Udine - Cividale Railway.

2025-04-10

🪷 10 April #NationalSiblingsDay #swordsandsandals #FilmTip: "Romulus Et Remus" starring Gordon Scott, Steve Reeves and Virna Lisi, 1962 peplum directed by Sergio Corbucci about the #Lupercalia twins #Romulus and #Remus. Watch the full movie here: youtu.be/An3gLzWwax0 🪷

renovatio06renovatio06
2025-04-08

made real: Meet and , two specimen of the previously extict that has been brought back to life using technology. Wow.
linkedin.com/posts/brandon-fug

Client Info

Server: https://mastodon.social
Version: 2025.07
Repository: https://github.com/cyevgeniy/lmst